Στο ίδιο έργο θεατές με 24ωρες απεργιακές τουφεκιές…

>> Από την Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία στη Χίο

Ούτε ο συμβιβασμένος/υποταγμένος κατεστημένος συνδικαλισμός των ΓΣΕE-ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΒΕ από τη μια, αλλά ούτε κι εκείνος της κομματικής γραφειοκρατίας της μη σύγκρουσης, ρήξης από την άλλη, θέλουν και μπορούν. Είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, του ίδιου συστημισμού, που οδήγησε στην χρεοκοπία συνολικά το σημερινό εργατικό κίνημα.Με τα ίδια εφόδια, στρατηγική, τακτική και ηγεσία μην περιμένουμε διαφορετικά αποτελέσματα.

Αν δεν υπάρξει αναβάθμιση και κλιμάκωση στις μορφές πάλης και στο περιεχόμενο/πλαίσιο των αγώνων ,που θα υπερβαίνει την υπάρχουσα λογική και γραμμή του συμβιβασμού, της συναίνεσης και της υποταγής της ηγεσίας και της γραφειοκρατίας των κομμάτων που ελέγχουν το σημερινό συνδικαλιστικό κίνημα ,θα εγγράφονται διαρκώς ήττες.(χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ως τώρα αρνητικές εξελίξεις όσον αφορά το νησιωτικό Φ.Π.Α.)

Δεν υποχωρούμε, δεν υποκύπτουμε, δεν γινόμαστε συμμέτοχοι σε σχεδιαμούς κέντρων που αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς.Γίνεται αναγκαία, όσο ποτέ, η συγκρότηση ενός άλλου μαζικού πόλου/χώρου μαχητικής αντίστασης και διεκδίκησης.Ανεξάρτητου, ταξικού, ριζοσπαστικού και νικηφόρου.Στην εποχή της βαρβαρότητας και της κοινωνικής λεηλασίας κόντρα στην αδράνεια,την απογοήτευση,την επετειακή δράση,τη γραφειοκρατία,τον κομματισμό.Να μη γράψουμε τη ζωή με ήττα.

Ούτε ο συμβιβασμένος/υποταγμένος κατεστημένος συνδικαλισμός των ΓΣΕE-ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΒΕ από τη μια, αλλά ούτε κι εκείνος της κομματικής γραφειοκρατίας της μη σύγκρουσης, ρήξης από την άλλη, θέλουν και μπορούν. Είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, του ίδιου συστημισμού, που οδήγησε στην χρεοκοπία συνολικά το σημερινό εργατικό κίνημα.Με τα ίδια εφόδια, στρατηγική, τακτική και ηγεσία μην περιμένουμε διαφορετικά αποτελέσματα.

Αν δεν υπάρξει αναβάθμιση και κλιμάκωση στις μορφές πάλης και στο περιεχόμενο/πλαίσιο των αγώνων ,που θα υπερβαίνει την υπάρχουσα λογική και γραμμή του συμβιβασμού, της συναίνεσης και της υποταγής της ηγεσίας και της γραφειοκρατίας των κομμάτων που ελέγχουν το σημερινό συνδικαλιστικό κίνημα ,θα εγγράφονται διαρκώς ήττες.(χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ως τώρα αρνητικές εξελίξεις όσον αφορά το νησιωτικό Φ.Π.Α.)

Δεν υποχωρούμε, δεν υποκύπτουμε, δεν γινόμαστε συμμέτοχοι σε σχεδιαμούς κέντρων που αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς.Γίνεται αναγκαία, όσο ποτέ, η συγκρότηση ενός άλλου μαζικού πόλου/χώρου μαχητικής αντίστασης και διεκδίκησης.Ανεξάρτητου, ταξικού, ριζοσπαστικού και νικηφόρου.Στην εποχή της βαρβαρότητας και της κοινωνικής λεηλασίας κόντρα στην αδράνεια,την απογοήτευση,την επετειακή δράση,τη γραφειοκρατία,τον κομματισμό.Να μη γράψουμε τη ζωή με ήττα.