Η Λαϊκή Συσπείρωση για τη διαχείρηση υδάτινων πόρων

Συζητήθηκε στο τελευταίο ΔΣ της ΔΕΥΑΝΧ μεταξύ των άλλων και  η διαχείριση   των υδάτινων πόρων που προβλέπεται από την κεντρική κυβέρνηση και την ΕΕ έτσι όπως προέκυψε από μια διημερίδα που οργανώθηκε στη Μυτιλήνη και παρέστη η ΔΕΥΑΝ Χίου.

Το συμπέρασμα ήταν ότι  ενεργοποιείται μια οδηγία της ΕΕ του 2000 που έγινε νόμος του ελληνικού Κράτους το 2003  και ενεργοποιήθηκε με Π.Δ το 2007. Η κοινοτική οδηγία - πλαίσιο, του 2000, για τα νερά θέτει σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση της ζήτησης νερού σε αντιπαράθεση με τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες για ύδρευση – άρδευση.

Στην πραγματικότητα, με το μανδύα της προστασίας του περιβάλλοντος, μεθοδεύεται η αύξηση της τιμολόγησης του νερού, γεγονός που για τη Χίο όλοι γνωρίζουμε ότι το πληρώνουμε χρυσάφι.

Όμως  η αύξηση της τιμής του νερού συμβαδίζει με τα σχέδια της ολιγαρχίας του πλούτου σ' ολόκληρη την ΕΕ για την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης που δεν αφορά μόνο τις μεγάλες εταιρείες αλλά και τις μικρότερες (ΔΕΥΑ).

Αυτά υπηρετεί η ΔΕΥΑ Νήσων Αιγαίου και θα πληρωθούν από το Χιώτικο λαό.

 Το 2014    μιλάμε για μια ακόμη φορά για λύση του προβλήματος  του νερού στο νησί στα μέτρα που μας επιβάλλει η ΕΕ,  αν θέλουμε να  ενταχθούμε στο ΕΣΠΑ και να χρησιμοποιήσουμε  τις χρηματοδοτήσεις για έργα, ενταγμένα σε αυτή τη λογική.

Το αποκαλυπτικό  όμως σημείο είναι το γεγονός ότι στα προδιαγεγραμμένα σχέδια, όλο το Αιγαίο (νησιά βορειανατολικού  Αιγαίου, Κυκλάδες και Δωδεκάνησα) αντιμετωπίζονται ως μια λεκάνη  απορροής , που σημαίνει δημιουργία και μιας εταιρείας που θα εμπορεύεται το κοινωνικό αγαθό που λέγεται νερό.

Εκείνο επομένως  που πρέπει να μας απασχολήσει δεν είναι οι τεχνοκρατικές λύσεις που σίγουρα υπάρχουν, αλλά η κατεύθυνση προς την ιδιωτικοποίηση  και αυτού του αγαθού, του νερού, που απλόχερα πρέπει να  απολαμβάνει  ο καθένας.

Επανειλημμένα και παλαιότερα είχαμε κρούσει τον κίνδυνο  για την  ιδιωτικοποίηση ΕΥΔΑΠ με τη θυγατρική της ΕΥΔΑΠ Νήσων ΑΕ, που αποσκοπούν στην απορρόφηση των ΔΕΥΑ ή των υπηρεσιών ύδρευσης ώστε να δημιουργηθεί πανελλαδικά μια εταιρεία πολυεθνικών πλέον συμφερόντων, που θα εμπορεύεται τους υδάτινους πόρους με τη σύμφωνη γνώμη των προθύμων δημοτικών αρχών να συνάψουν μαζί της επιχειρηματικές συμφωνίες παράδοσης της διαχείρισης των νερών.

Εδώ το τοπίο είναι θολό για τη δημοτική αρχή και οι αυταπάτες μπόλικες από όλο το πολιτικό φάσμα που ορκίζεται στην αγία οικογένεια της ΕΕ, παρά τις αναφορές πίστης στα δημόσια αγαθά.

Καλούμε το λαό της Χίου να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αντισταθεί στην παραπέρα υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση του νερού ανεξάρτητα των προσωπείων και των ονομασιών που θα έχει το όποιο ευρωπαϊκό πρόγραμμα .

Ως Λαϊκή Συσπείρωση προτείνουμε τη συγκρότηση Ενιαίου Κρατικού Φορέα Υδάτων για μια ολοκληρωμένη πολιτική διαχείρισης με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία. Στόχος είναι αξιοποιώντας τα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο να υλοποιήσουμε συγκεκριμένες προτάσεις και στο Δήμο Χίου βάσει μίας πολιτικής που αντιμετωπίζει το νερό ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα. Στις σημερινές συνθήκες που η συγκυβέρνηση ξεπουλά το δημόσιο πλούτο οι στόχοι πάλης είναι:

·   Μετατροπή της ΔΕΥΑΝΧ σε υπηρεσία ύδρευσης με μόνιμες προσλήψεις όπου χρειάζεται, μέσα από διαφανείς διαδικασίες (ΑΣΕΠ), χωρίς «συνεργασίες» με ΚΟΙΝΣΕΠ ή ΜΚΟ που λειτουργούν ως συγκαλυμμένα γραφεία ενοικίασης –εμπορίας εργαζομένων.

·   Μείωση των τιμών του νερού σε όλους τους δημότες με έμφαση στις ευπαθείς ομάδες, άνεργες οικογένειες.

·   Άμεση κατασκευή  μικρών λιμνοδεξαμενών  και αποπεράτωση υπαρχόντων φραγμάτων (Κόρης Γεφύρι). Διασύνδεση των υποδομών (ταμιευτήρων και δικτύων).

·   Αναβαθμίδες φυσικές ή τεχνητές σε ρέματα και σε χείμαρρους με σκοπό τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα (π.χ. Κλειδού – Τρυπατές – Νέα Μονή – Κορακάρης, Ολύμποι κλπ).

·   Αξιοποίηση πηγών πόσιμου νερού (Αμανή, Κεντρική Χίος, Ναγός – Καρδάμυλα, Ν. Χίος) με κατασκευή υδροδεξαμενών για αποθήκευση και  κρατική επιδότηση  της οικιακής αποθήκευσης και χρήση κινήτρων (φουντάνες-μειωμένες τιμές).

·   Κάθετη μείωση των τιμών στους οικισμούς που υδρεύονται από δικές τους πηγές.

·   Να προχωρήσει η τριτοβάθμια επεξεργασία του νερού του βιολογικού ώστε να διατεθεί για άρδευση.

·   Αντικατάσταση των αμιαντοσωλήνων, βελτίωση του δικτύου για μείωση των απωλειών νερού, συντήρηση των αντλιοστασίων και των υδατοδεξαμενών, πλήρης αποτύπωσή του.

·   Τακτικοί έλεγχοι ποιότητας του νερού ιδιαίτερα στις πηγές πόσιμου νερού και ενημέρωση των πολιτών.

·   Έργα διευθέτησης των ομβρίων υδάτων ώστε να αποφεύγονται οι πλημμύρες στις γειτονιές ή περιοχές του δήμου. Αντιπλημμυρικά σε ρέματα, ή χείμαρρους όπως της Αγίας Ειρήνης στα Ταμπάκικα με συγκεκριμένα έργα κατά  μήκος του «Κάνδυλου», μέχρι την εκβολή, στον «Αρμένη», «Κουφό», «Παρθένη» κλπ.

·   Την προστασία των δασών και την ευεργετική υδρονομική επίδρασή τους, την αύξηση της φυτικής βλάστησης. Τη μετατροπή τους σε δημόσια περιουσία όλων των μεγάλων δασικών ιδιωτικών εκτάσεων, την αναδάσωση των καμένων εκτάσεων. Ειδικότερα, τα περιαστικά δάση (Κλειδού, Ρεστά, Κορακάρης) που συνδέονται με το βασικό υδροφόρο ορίζοντα του νομού οφείλουμε να προστατεύσουμε απόλυτα, από οποιαδήποτε άλλη παρέμβαση (αποχαρακτηρισμοί, δόμηση κλπ).

·   Έλεγχος γεωτρήσεων προκειμένου να μην υπάρχει υπεράντληση. Προοπτική επικουρικής χρήσης των αφαλατώσεων σε σχέση με τους φυσικούς τρόπους εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα.

·   Τα χρηματοδοτικά εργαλεία κρατικά ή ευρωπαϊκά στο αποτέλεσμα τους να καθορίζονται από τις ανάγκες των κατοίκων και όχι των επιχειρηματικών κερδών.