2 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για τον Αυτισμό

>> Του Γ. Πατεριμού, Μέλος του παραρτήματος ΧΙΟΥ της Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων   

Ο Αυτισμός είναι μια ισόβια νευροψυχιατρική αναπτυξιακή διαταραχή, η οποία οφείλεται σε πολλαπλά βιολογικά αίτια. Η διαταραχή αυτή επηρεάζει καθοριστικά τον τρόπο με τον οποίο τα άτομα επικοινωνούν και σχετίζονται με το περιβάλλον τους και τα εμποδίζει να κατανοούν σωστά όσα βλέπουν, ακούν και γενικά αισθάνονται, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην επικοινωνία, τις κοινωνικές σχέσεις και την συμπεριφορά τους. Τα άτομα με Αυτισμό πρέπει να μάθουν, με πολύ μεγάλο κόπο, φυσιολογικά πρότυπα λόγου και επικοινωνίας και σωστούς τρόπους να συνδέονται με ανθρώπους, αντικείμενα και γεγονότα.

Ο Αυτισμός είναι ένας τρόπος ύπαρξης, ο οποίος παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία κλινικής έκφρασης και αποτελεί ένα φάσμα διαταραχών (ΔΑΦ). Αν και μερικές φορές αναγνωρίζεται σε πολύ μικρή ηλικία, η διάγνωση ότι ένα παιδί πάσχει από αυτισμό ή διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή αυτιστικού τύπου συχνά τίθεται όταν πάει σχολείο ή και αργότερα. Άτομα με Αυτισμό μπορεί να διαφέρουν πολύ στη νοημοσύνη και στην ικανότητα ομιλίας, αλλά όλα σχεδόν έχουν μια κυριολεκτική αντίληψη για τον κόσμο και περιορισμένα ενδιαφέροντα, ενώ αδυνατούν να σκεφτούν με τον τρόπο που εμείς οι λοιποί θεωρούμε λογικό ή να έχουν τις κατάλληλες συναισθηματικές αντιδράσεις.

Πολλά έχουν ειδικές δεξιότητες, όπως πολύ ισχυρή μνήμη, ενώ λίγα έχουν πολύ υψηλή νοημοσύνη ή «ιδιοφυία» για ορισμένα γνωστικά αντικείμενα, όπως μαθηματικά. Αυτή η ανομοιογένεια και η συνύπαρξη ελλειμμάτων με δεξιότητες κάνουν τον αυτισμό ακόμα πιο δύσκολο να κατανοηθεί και να αντιμετωπιστεί.

Ο Αυτισμός μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε οικογένεια, ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή ή κοινωνική τάξη, και είναι τέσσερις φορές συχνότερος στους άντρες από ότι στις γυναίκες. 
Ο Αυτισμός δεν θεραπεύεται, αλλά βελτιώνεται ή χειροτερεύει. Η βελτίωση εξαρτάται από την σωστή, και όσο γίνεται πιο έγκαιρη διάγνωση και αξιολόγηση, από τη σωστή και εξατομικευμένη εκπαίδευση με κατάλληλους εκπαιδευτές, από τη σωστή φαρμακευτική παρέμβαση, όταν αυτή χρειάζεται, και από το βαθμό κατανόησης και αποδοχής του αυτιστικού ατόμου από το οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον. Στόχος είναι να αναπτύξει το αυτιστικό άτομο τις όποιες ικανότητές του ώστε να καταστεί όσο γίνεται πιο αυτόνομο και παραγωγικό και να ενταχθεί στην κοινότητα.  Τα άτομα με Αυτισμό, παρά την «διαφορετικότητά» τους, έχουν την ίδια ανθρώπινη
αξία και οφείλουν να απολαμβάνουν τα ίδια θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα όπως άλλα άτομα με ή χωρίς αναπηρία.

Τι σημαίνει για μένα ο αυτισμός..
'' Μοιάζει με κάθε ένα παιδί ,όμως δεν είναι. Είναι ο γιός μου και έχει αυτισμό. Δεν έχει μόνο μερικές φορές, αλλά σε κάθε λεπτό ,σε κάθε στιγμή ,σε κάθε αναπνοή...Από την στιγμή που ξυπνάει, μέχρι την στιγμή που πάει για ύπνο...Ακόμα και όταν κοιμάται. Μπορεί τώρα να υπάρχει βελτιώσει και κάποιες μέρες να είναι καλύτερες από κάποιες άλλες, όμως αυτισμός είναι πάντα εκεί.
Ο αυτισμός δεν είναι χωρίς φίλους, υπάρχουν ''φίλοι'' αλλά όχι της ηλικίας του. Εγώ      ο πατέρας του, η μητέρα του είμαστε φίλοι του και πολλές φορές αυτό αρκεί.
Ο αυτισμός ουρλιάζει για το νερό, για τον θόρυβο, για τις αλλαγές, για φαγητά που φαίνονται πολύ γευστικά, για τα έντονα φώτα.
Ο αυτισμός είναι τα άγνωστα συναισθήματα που εκδηλώνει στην καθημερινή του ζωή και προσπαθώ να του δείξου την αξία της ζωή με υπομονή και κατανόηση.
Ο αυτισμός είναι γέλιο, κλάμα, τρέξιμο, επανάληψη.
Ο αυτισμός δεν επηρεάζει μόνο το άτομο που τον έχει αλλά οποιονδήποτε ζει μ 'αυτόν.
Αυτισμός είναι όταν μια μητέρα επιθυμεί να την αγκαλιάσει το παιδί της, αλλά δεν μπορεί ακόμα και αν γνωρίζει ότι το παιδί της την αγαπάει. 
Αυτισμός είναι όταν ένας πατέρας επιθυμεί να μπορεί να μοιράζεται τα '' απλά πράγματα'' με το παιδί του ,όπως ''να παίξουν μπάλα'' αλλά δεν μπορεί.
Αυτισμός   δεν είναι καθυστερημένος και ηλίθιος.
Ακόμα και αν δεν μπορεί να με αγκαλιάσει σφιχτά ο γιός μου, η φωνή μου είναι αρκετά δυνατή και για τους δυο μας και η αγάπη μου αρκετή για το υπόλοιπο της ζωής του...''

Γιώργος Πατεριμός