Οι ΔΥΕΠ κι εμείς
>> Γράφει η Ελένη Κοτσάτου
Τα προσφυγόπουλα δεν έφτασαν ακόμη στις ΔΥΕΠ κι όμως έχουν πετύχει τόσα πολλά:
-έφεραν κόσμο στις Γενικές Συνελεύσεις των σχολείων.
-προέτρεψαν πολλούς γονείς να ενδιαφερθούν για «την ποιότητα της εκπαίδευσης των παιδιών τους».
-έκαναν συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες να συσπειρώνονται και να εκμεταλλεύονται, την άγνοια ή τον φόβο στο διαφορετικό ή ακόμη και να χειραγωγούν τον κόσμο.
-Μας ξύπνησαν, γενικώς…
Παιδιά από διαφορετικούς πολιτισμούς με διαφορετικά βιώματα-πάντα όμως παιδιά- κατάφεραν να προκαλέσουν μέσα σε μία τοπική κοινωνία αλυσιδωτές αντιδράσεις. Ή μήπως όλα αυτά καλλιεργούνταν τόσα χρόνια κι απλά τώρα εκφράστηκαν;
Η απάντηση δεν είναι απλή, σίγουρα.
Σ’ αυτές τις συνθήκες επιβάλλεται
να πάρουμε θέση
να αξιοποιήσουμε τα ιδανικά –όπως αυτό του ανθρωπισμού- του δικού μας πολιτισμού
να θυμηθούμε τα μηνύματα της δικής μας θρησκείας
να δώσουμε ένα μήνυμα στα δικά μας παιδιά για το τι άνθρωποι θέλουμε να γίνουν…
- Προσθήκη νέου σχολίου
- 1754 εμφανίσεις