50 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, τα μηνύματα φοιτητών και λαού είναι επίκαιρα όσο ποτέ και ο αγώνας τους ζητά δικαίωση

>> Ανακοίνωση Συλλόγου Γυναικών Χίου

OΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ 18.00 ΣΤΙΣ 17/11/23 ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Ο Σύλλογος γυναικών Χίου τιμά την 50^η επέτειο του Πολυτεχνείου  και καλεί τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου να τιμήσουμε τους αγώνες, τις θυσίες, τους νεκρούς, τους δολοφονημένους, τους φυλακισμένους, τους βασανισμένους όχι μόνο της εξέγερσης του 1974 ,αλλά όλης της περιόδου της χούντας.Καλεί τις γυναίκες να δώσουμε μαχητική απάντηση στα βρώμικα ιμπεριαλιστικά σχέδια που σπέρνουν τον πόλεμο ,την προσφυγιά και την εκμετάλλευση.

  Συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί δεν ανεχόμαστε να μετατρέπεται η χώρα μας σε Νατοικό   ορμητήριο και οπλοστάσιο, να εμπλέκεται ολοένα και βαθύτερα στα πολεμικά σχέδια ΝΑΤΟ και ΕΕ, να στηρίζει οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ που κλιμακώνει αυτές τις ημέρες τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού στη Γάζα. Στο φόντο των λυσσαλέων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και εμπορικών δρόμων, με τη στήριξη όλων των κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου, συντελείται μία ακόμα πράξη του διαχρονικού αυτού εγκλήματος.

Δεν ανεχόμαστε να χρυσοπληρώνουμε τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς για να σφαγιάζεται και να εκτοπίζεται ένας λαός που μάχεται για το αυτονόητο δικαίωμά του να έχει πατρίδα και να μπορεί να ζει ελεύθερος και κυρίαρχος στη δική του γη.

Απαιτούμε την αποδέσμευση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ που, εκτός των άλλων, αποτελεί προϋπόθεση για να ζήσουμε μια ανθρώπινη ζωή!Δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στην πολιτική που μας καταδικάζει να ζούμε χωρίς δικαιώματα στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο, ενώ κάθε μορφή βίας παρεισφρέει καθημερινά σε όλες ανεξαιρέτως τις πτυχές της εργασιακής, της κοινωνικής, της οικογενειακής ζωής μας κάνοντάς μας κυριολεκτικά το βίο αβίωτο.

Τιμάμε το Πολυτεχνείο και ανυποχώρητα συνεχίζουμε τον συλλογικό αγώνα μας για την ισοτιμία και τη χειραφέτησή μας, διεκδικώντας ό, τι είναι σύγχρονο και αναγκαίο για μας και τα παιδιά μας, για να ζήσουμε σ’ έναν κόσμο χωρίς πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά.