Της ΕΞΟΥΣΙΑΣ το ΤΙΜΗΜΑ

>>Του ΝΙΚΟΥ Δαν. ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ

Φωτιά πήραν σύρματα, ασύρματα, δίκτυα και διαδίκτυα. Οι γειτονιές ζωντάνεψαν από  κόσμο, θύμισαν την προ αυτοκινήτου εποχή. Δεν ήταν επιστροφή στις ρίζες, αλλά η κάθοδος των υποψηφίων για ψάρεμα ψηφοφόρων. Τα γραμματοκιβώτια φράκαραν με φυλλάδια και ψηφοδέλτια. Αν επιχειρήσομε να αποτυπώσομε το προεκλογικό κλίμα θα μείνομε κατάπληκτοι. Από το:

 - «Απεταξάτω την πολιτική;  

- Απεταξάμην.

- Απεταξάτω τους πολιτικούς;  

- Πετάξτε τους.

Ζήσαμε την ολική επαναφορά πολιτικής και πολιτικών.

Μπορεί οι λαοθάλασσες των συγκεντρώσεων να είχαν στερέψει, αλλά ότι θα βρισκόταν πρόθυμοι τόσοι πολλοί να εκτεθούν στις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές, κανείς δεν περίμενε. Να είναι σημάδι ότι η πολιτική επανέρχεται στους κανονικούς ρυθμούς; Μπορεί. Αν είναι να επανέλθει, ας επανέλθει με βήματα μπροστά και όχι με βήμα πίσω. Γιατί θα ήταν άδικο αν η κρίση αποδειχθεί ότι δεν ήταν αρκετή να αλλάξει πολιτικές, πολιτικούς και πολίτες.

Σήμερα είναι μια άλλη μέρα. Ο Λαός αποφάσισε για πολλά. Μεταξύ των πολλών έκρινε και την αλλαγή φρουράς στο Δήμο Χίου. Κανείς δεν το πίστευε (τουλάχιστον στην αρχή) κι όμως ο σκεπτικισμός ήταν διάχυτος. Η πολύχρονη παρουσία του Δημάρχου και της βασικής του ομάδας, είχε κουράσει. Εκείνος διαβεβαίωνε ότι ήταν η τελευταία του, αλλά δεν τον άκουγε κανείς. Πέντε χρόνια με τους ίδιους φαινόταν χρόνος πολύς.

Έτσι λοιπόν το ψηφοδέλτιο Λαμπρινούδη ξεκινούσε από μειονεκτική θέση δίχως οι άμεσα ενδιαφερόμενοι να το έχουν αντιληφθεί. Κάποιες φωνές που ακούσθηκαν, κατηγορήθηκαν ως κακόφωνες και σώπασαν. Ποντάρισαν στις προσωπικές σχέσεις τους, στο έργο τους, στην πολυδιάσπαση και την απειρία των αντιπάλων τους, μα πιο πολύ, είχαν εμπιστοσύνη στις ικανότητες του πρώτου που γνώριζε καλά να «μανουβράρει» καταστάσεις και να κερδίζει πάντα.

Τελικά τίποτα δεν στάθηκε ικανό μπροστά στην επιθυμία της Αλλαγής.

                -              -              -              -              -              -              -              -              -              -

Λένε πως η εξουσία φθείρει, διαφθείρει, μεταμορφώνει χαρακτήρες, συνήθειες, αξίες. Θέλει στομάχι γερό, υπομονή, επιμονή, τρέξιμο. Να υπηρετείς, να φροντίζεις, να προβλέπεις. Δεν έχεις προσωπική και οικογενειακή ζωή. Σε βρίζουν, σε αδικούν, σε λοιδορούν. Το τίμημα είναι μεγάλο. Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που όταν πιάσουν το σκήπτρο της εξουσίας, δεν το αφήνουν. Και αναρωτιέται κανείς, είναι τα οφέλη τόσα πολλά και δεν υπολογίζεται το τίμημα, ή το βίτσιο είναι  τόσο μεγάλο, που δεν ελέγχεται;

Για να εκλείψουν τα παραπάνω και να μην τσαλακώνονται πρόσωπα και αξιοπρέπεια, για να μην υπάρχουν διαπλοκές, για να ελέγχεται κάθε βίτσιο, μια είναι η λύση. Η ψήφιση  νόμου που θα επιτρέπει να εκλέγεσαι μόνο για δύο θητείες και τέλος. Ότι έχεις να δώσεις, το έχεις δώσει, στα 5 + 5 χρόνια. Ότι  παραπάνω μόνο παρενέργειες και τροχοπέδη στην εξέλιξη και τη δημοκρατία είναι. Επάγγελμα πολιτικός δεν υπάρχει.

                -              -              -              -              -              -              -              -              -              -              -

Το Σεπτέμβρη αναλαμβάνουν να διοικήσουν νέα πρόσωπα, νέας γενιάς. Οι πολλοί δε γνωρίζουν από Διοίκηση κι άλλοι θα περάσουν την πόρτα του Δημαρχείου για πρώτη φορά. Αυτό είναι και καλό και κακό. Ένα είναι σίγουρο, θα χρειασθούν χρόνο που φυσιολογικά θα είναι πολύς.

Αυτό, ο κόσμος το μέτρησε όταν ψήφιζε. Παρ’ όλα αυτά, μεταξύ εμπείρων και απείρων, ζύγισε και αποφάσισε νέους και άπειρους. Ας δεχτούμε λοιπόν την ετυμηγορία του με λεβεντιά και συναίνεση, αντί του καλά να πάθετε τώρα. «Όλοι μαζί για τη Χίο μας» ο καθείς εφ' ω ετάχθη. Έτσι για να μη δικαιωθούν στο εκατό τοις εκατό αυτοί που πιστεύουν ότι το αποτέλεσμα ήταν μια «δίκαιη πληρωμή».