«Σημεία και αυτά των καιρών μας…!!! -Ο tempora o mores…(Νέοι καιροί, νέα ήθη)»

>> Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου- Κήρυκα του θείου λόγου

Η ΑΦΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ κ. ΦΙΛΗ ΠΕΡΙ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ ΠΙΣΤΕΩΣ

<<Να δούμε ακόμα που θα φτάσουμε ! Δεν αφήσαμε βρωμιά, δεν αφήσαμε σιχαμένη πράξη, που να μην κάνουμε, δεν αφήσαμε πονηρό διαλογισμό που να μην τον πούμε ή να μην τον γράψουμε με την μεγαλύτερη αδιαντροπιά. Ξεχαλινωθήκαμε ολότελα>> (Φώτης Κόντογλου).

Η φράση αυτή του πολιού και σύγχρονου ρέκτη της λαϊκής Ορθοδοξίας και της ιερής παράδοσής μας, Φώτη Κόντογλου, βρίσκει πλήρη απήχηση και στο ζήτημα το οποίο θα θέσουμε κατωτέρω.

Με μεγάλη έκπληξη ακούσαμε τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νικ. Φίλη, από τα Αθηναϊκά ΜΜΕ, να εκφράζεται με μεγάλη εναντίωση, αλλά και βλασφημία, έναντι του γεγονότος του ερχομού στην Αθήνα του ιερού Λειψάνου της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας (από την Ιταλία) και της λιτάνευσής του σε νοσηλευτικούς χώρους και Ιερούς Ναούς (και περισσότερο για την μετάβαση του ιερού Λειψάνου στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο <<Αγ. Σάββας>> με τη συμμετοχή του Υπουργού Υγείας κ. Κουρουμπλή, ο οποίος –σημειωτέον– ευλαβείται και τιμά την Εκκλησία και είναι από τους ελάχιστους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ Υπουργούς που ορκίστηκαν με θρησκευτικό όρκο). Ο κ. Φίλης, γνωστός για την αφιλία του στα της πίστεως του Ελληνικού λαού (η συντριπτική πλειοψηφία του οποίου έστειλε πρόσφατα το κόμμα του να κυβερνήσει τη χώρα, αυτή που στο 95 % της ασπάζεται και ευλαβείται την Ορθοδοξία) δήλωσε ότι <<μεταφερόμαστε στον μεσαίωνα και στην ειδωλολατρία από τέτοιου είδους εκδηλώσεις>>.

Κάποιος, λοιπόν, πρέπει να πει -στον ανίδεο περί την πίστη και την παράδοση του τόπου μας- κ. Φίλη ότι, στην ειδωλολατρία και τον μεσαίωνα μάς μεταφέρει το άρωμα της αθεΐας το οποίο αποπνέει από πολλούς και διαφόρους διεθνιστές και ερμαφρόδιτους ιδεολήπτες, που έχουν μπλέξει τα του ψυχικού τους κόσμου με τα γεγονότα της ιστορίας και όχι οι Άγιοι, των οποίων η διέλευση αποτελεί τιμή, ευλογία και δώρο αγιασμού για όποιον ασφαλώς πιστεύει. Διότι εάν δεν πιστεύεις, τα πάντα για σένα είναι ουδέτερα, αν όχι εχθρικά. Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει ότι, για τους ειδωλολάτρες η Σταυρική θυσία του Χριστού και το κήρυγμά του φάνταζε βλακεία (!!!), ασφαλώς κατά τα κοσμικά κριτήρια και μόνον, για όσους όμως πίστεψαν ήταν σοφία Θεού, ελπίδα και δύναμη και εν τέλει σωτηρία, πραγματικό σώσιμο της ψυχής. Ο σοφός Ντοστογιέφσκι ανέφερε ότι <<χωρίς Θεό τα πάντα επιτρέπονται>>. Έτσι και ο κ. Φίλης, μη έχοντας Θεό στη συνείδησή του (στην ταυτότητά του δεν ξέρουμε τι έχει…, αλλά περισσότερο μας ενδιαφέρει η συνείδηση παρά η ταυτότητα), σπεύδει ασμένως να καταδικάσει την ιερή παράδοση και τα γεγονότα της ιστορίας. Τι θέλω να πω, θα εξηγήσω αμέσως.

1. Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματική ύπαρξη. Έχει πλαστεί <<κατ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωσιν Θεού>>(Γένες. Α΄, 27), δηλαδή έχει προικιστεί με θεία πνοή. <<Ο Θεός εντός ημών εστίν>> (Λουκ. ΙΖ΄, 21). Άρα, δεν μπορείς να αμφισβητείς την ιερότητα τόσο του σώματος όσο και της ψυχής. Γι΄ αυτό και πρέπει να αποφεύγεις ότι φθείρει όχι μόνο την ψυχή αλλά και το σώμα (πορνείες, μοιχείες, ασέλγειες, κλπ), μιας και όλα αυτά προέρχονται από τα πάθη της ψυχής αλλά έχουν επίπτωση και στο σώμα. <<Δοξάσατε δη τον Θεόν και εν τω σώματι υμών και εν τω πνεύματι υμών, άτινα εστίν του Θεού>> (Ά Κορινθ. ΣΤ΄, 20). Και <<παν αμάρτημα ο εάν ποιήσει άνθρωπος εκτός του σώματος εστίν, ο δε πορνεύων εις το ίδιον σώμα αμαρτάνει>> (Ά Κορινθ. ΣΤ΄, 18). Γι΄ αυτό <<ει τις φθείρει τον ναόν του Θεού (σώμα) φθερεί (καταστρέφει) αυτόν ο Θεός>> (Ά Κορινθ. Γ΄, 17). Από εδώ απορρέει και η ιερότητα της ιατρικής επιστήμης, ότι δηλαδή έχουμε ιερή υποχρέωση να περιθάλπουμε και το σώμα αφού είναι ναός του Θεού. Πώς, λοιπόν, δεν θα σεβαστούμε και το σώμα και την ψυχή, ως δημιουργήματα αμφότερα του Θεού ?

2. Μετά την Ανάσταση του Χριστού το σώμα του ανθρώπου εξαγιάστηκε και αναμένεται να αποκτήσει αναλλοίωτη και άφθαρτη μορφή μετά την Δευτέρα Παρουσία. Ο θάνατος είναι ύπνος. Γι΄ αυτό και τα νεκροταφεία ονομάζονται κοιμητήρια. Έτσι, το σώμα το σεβόμαστε, το τιμούμε και το θάπτουμε, όπως τηρήθηκε και στον ίδιο τον Κύριο. Αυτό το ίδιο Σώμα του Κυρίου ανέστη εκ νεκρών και χάρισε στο ανθρώπινο γένος ζωή αιώνια και αφθαρσία. Έτσι, οι χριστιανοί θάπτονται. Και όσοι δεν θάπτονται δεν μπορούν να λέγονται χριστιανοί, γι΄αυτό καλό είναι και η Εκκλησία να μην τους θεωρεί χριστιανούς, μιας και η Εκκλησία δεν είναι μπακάλικο να διαλέγεις τι θέλεις να πάρεις από Αυτήν. Ή δέχεσαι την αλήθεια πλήρως (η αλήθεια δεν έχει ποσοστά αποδοχής) δηλαδή το δόγμα της Εκκλησίας ή δεν το δέχεσαι (το ίδιο ισχύει και για όσους αμφισβητούν τα ιερά Μυστήριά Της και πράττουν αντίθετα, δηλαδή πολιτικός γάμος, πράξη ονοματοδοσίας αντί ιερού Βαπτίσματος, δήλωση καύσης νεκρού, κλπ.)

3. Τα ιερά σώματα των Αγίων (δηλαδή τα Άγια Λείψανα) από την εποχή των Αγίων Αποστόλων τιμώντο και ευλαβούντο παρά πάντων των χριστιανών. Τους χρόνους της ειδωλολατρίας οι χριστιανοί έσκαπταν υπόγειους τάφους (κατακόμβες) και τελούσαν εκεί τη Θεία Λειτουργία, μάλιστα δε κατά την ημέρα της επετείου θανάτου κάποιου Μάρτυρα τελούσαν τη Θεία Λειτουργία επάνω στον τάφο του Μάρτυρα. Από τότε, εδώ και 2000 χρόνια η Θεία Λειτουργία τελείται επάνω στην Αγία Τράπεζα που συμβολίζει τον Τάφο του Χριστού και μέσα της περιέχει Άγια Λείψανα που τοποθετήθηκαν κατά την τελετή των εγκαινίων του Ιερού Ναού. Όλοι οι Ιεροί Ναοί οι οποίοι έχουν εγκαινιαστεί, φέρουν Άγια Λείψανα μέσα στην Αγία Τράπεζά τους. Αλλά και ακόμη, για να τελεσθεί η Θεία Λειτουργία σε κάποιο άλλο χώρο, εκτός ιερού Ναού (π.χ. σε ένα εργοστάσιο, μια κατασκήνωση, στην ύπαιθρο, ακόμη και στην έρημο) χρησιμοποιεί ο Ιερέας το ιερό Αντιμήνσιο, δηλαδή το ύφασμα εκείνο το οποίο έχει καθιερώσει ο Αρχιερεύς στα εγκαίνια Αγίας Τράπεζας και επέχει θέση Αγίας Τραπέζας, το οποίο φέρει εντός του μικρό τεμάχιο ιερού Λειψάνου. Συνεπώς, η σημειολογία των ιερών Λειψάνων δεν είναι σημερινή, ούτε πρωτοτύπησε σήμερα η Εκκλησία μας, αλλά εφάρμοσε και εφαρμόζει ιερές παραδόσεις 20 και πλέον αιώνων. <<Μη μέταιρε (-μετακινείς) όρια αιώνια ά έθεντο οι πατέρες σου>> (Παροιμ. ΚΒ΄, 28).

4. Μάλλον ο κ. Φίλης δεν έχει παρευρεθεί ποτέ του σε ιερή λιτάνευση Σκηνωμάτων ή Ιερών Λειψάνων Αγίων της Εκκλησίας μας. Διαφορετικά, θα γνώριζε ότι αυτό είναι κάτι το σύνηθες το οποίο πραγματοποιείται καθημερινά σε κάθε γωνιά της γης όπου χτυπά η καρδιά του Χριστιανισμού και δη της Ορθοδοξίας.

5. Επίσης, ο κ. Φίλης μάλλον αγνοεί τα εκατομμύρια θαυμάτων που έχουν πραγματοποιηθεί ενώπιον των Ιερών Λειψάνων, μιας και οι Άγιοι είναι ολοζώντανοι, μας ακούνε και πρεσβεύουν- μεσιτεύουν υπέρ ημών. Χιλιάδες θαύματα, εκατομμύρια θαύματα, μπροστά στα μάτια όχι μόνο πιστών, αλλά και άπιστων έχουν γίνει και θα γίνονται από τα ιερά Λείψανα. Δείγμα τιμής, συγκατάβασης, αποδοχής των τιμωμένων Αγίων εκ μέρους του Θεού. <<Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού>> και <<Τοις Αγίοις Αυτού τοις εν τη γη εθαυμάστωσεν ο Κύριος>>, αναφέρει ο ιερός ψαλμωδός. Μπορεί κάποιος να εξηγήσει το γεγονός ότι, πλείστα όσα Άγια Λείψανα ρέουν μύρο και ευωδιάζουν ? Αναρίθμητα Άγια Λείψανα ευωδιάζουν κι εδώ στη Χίο και παντού ανά την οικουμένη. Θαυματουργεί ο Θεός δια των Αγίων Του.

6. Τέλος, προφανώς ο κ. Φίλης αγνοεί, μιας και ποτέ δεν φρόντισε να μάθει ότι, τα ιερά Λείψανα ευεργετούν ιδιαίτερα τους ασθενείς οι οποίοι βρίσκουν παρηγοριά, ενισχύονται ψυχικά και σωματικά με την ευλαβική προσκύνησή των και αυτό είναι κάτι που το επιβεβαιώνει πλήρως και η επιστήμη (στο σημείο αυτό νομίζω ότι, στον κ. Φίλη απάντησε και ο ιατρός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μιχελογιαννάκης, επιβεβαιώνοντας του λόγου το αληθές). Καλλιεργείται δε στον εσωτερικό τους κόσμο αδιάρρηκτα το ιερό αίσθημα της ελπίδας. Και <<η ελπίς ου καταισχύνει (-δεν ντροπιάζει)>> (Ρωμ. Ε΄, 5). Όλα όσα αναφέρω εδώ είναι πνευματικά θέματα και ανάγονται στην πίστη. Πίστη δε, κατά τον Απόστολο Παύλο, είναι <<υπόστασις ελπιζομένων, έλεγχος πραγμάτων ου βλεπομένων>> (Εβρ. ΙΑ΄, 1). Όμως, ο κ. Φίλης, θέλει να δει για να πιστέψει, δηλαδή να γίνει δεισιδαίμων. Διότι οι λογικές εξισώσεις και τα μαθηματικά θεωρήματα συνιστούν δεισιδαιμονία, όχι τα ζητήματα της πίστεως. Ο Χριστός στον Απόστολο Θωμά είπε <<συ ότι εώρακάς με πεπίστευκας. Μακάριοι οι μη ειδόντες και πιστεύσαντες>>(Ιωάν. Κ΄, 29).

Ασφαλώς, ο κ. Φίλης έχει δικαίωμα να πιστεύει ή να μην πιστεύει. Έχει δικαίωμα να ασπάζεται τα της Εκκλησίας μας ή όχι. Εγώ δεν τον κρίνω γι΄ αυτό. Και δεν έχω δικαίωμα να τον κρίνω για αυτό. Έχω, όμως, υποχρέωση (όχι απλά δικαίωμα) να αντιδρώ όταν εκείνος θίγει το δικό μου δικαίωμα, πολύ δε περισσότερο όταν το χλευάζει ή διαστρεβλώνει τα της πίστης μου. Και αυτό δεν θα το δεχτώ ούτε για τον κ. Φίλη ούτε για οποιονδήποτε κ. Φίλη. Και επειδή δημόσια εξέθεσε τις ανοησίες του, δημόσια εκφράζομαι κι εγώ, σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο που έλεγε <<Τους δημοσίως αμαρτάνοντας, δημοσίως θα ελέγχω>>.

Κλείνοντας το παρόν σημείωμα, παραθέτω ένα απόσπασμα από την Ακολουθία του Αγίου Νείλου του Μυροβλήτου (απόδειξη και αυτή της θαυματουργίας των ιερών Λειψάνων που απαιτεί τιμή και σεβασμό και προκαλεί ιερό δέος) που χαρακτηριστικά αναφέρει: <<Τα σεπτά σου λείψανα περικυκλούντες, εξ αυτών λαμβάνομεν, αγιασμού τας δωρεάς, Μυροβλητών εγκαλλώπισμα, Νείλε θεόφρον, Αγγέλων ομόσκηνε>> (Κοντάκιο του Αγίου, η μνήμη του οποίου τιμάται 7 Μαΐου και 12 Νοεμβρίου).

Χριστός Ανέστη ! Και ο Άγιος Ισίδωρος, ο πολιούχος της νήσου μας, του οποίου τη μνήμη σήμερα τιμούμε και το ιερό του Λείψανο λιτανεύσαμε ανά την πόλη μας, να είναι βοήθειά μας.-