Βρωμάει...

*ΤΟΥΣ ΞΕΡΩ! Δεν πρόκειται για «πολιτική πράξη». Είναι στυγνή δολοφονία. Δεν πρόκειται για «κινηματική δράση». Είναι μαφιόζικη δράση. Δεν πρόκειται για «ένοπλη πρωτοπορία». Είναι συνδικάτο εγκλήματος. Δεν πρόκειται για «αγωνιστές». Είναι το λούμπεν (παρα-κρατικό;) κατακάθι. Δεν πρόκειται για «επαναστάτες». Είναι προβοκάτορες. Δεν ξέρω αν οι δολοφόνοι που διέπραξαν το στυγνό έγκλημα στο Νέο Ηράκλειο έδρασαν «επαγγελματικά» ή «ερασιτεχνικά». Αλλά «τους ξέρω»! Ξέρω ότι πρόκειται για αποβράσματα. Δεν ξέρω ποια είναι τα φυσικά πρόσωπα όσων οργάνωσαν, καθοδήγησαν και εκτέλεσαν το έγκλημα. Αλλά «τους ξέρω»! Ξέρω ότι πρόκειται για σεσημασμένους πολιτικούς προβοκάτορες (ή μήπως και προβο-πράκτορες;) που το αντίστοιχό τους μόνο στους χώρους του υποκόσμου και του παρακράτους μπορεί να εντοπιστεί. Τα πολιτικά δεδομένα 1) Ήδη από τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, υπάρχει τεράστια εμπειρία για τον ατελέσφορο είτε ταυτόχρονα για τον «πεμπτοφαλλαγγίτικο» ενάντια στο λαϊκό κίνημα ρόλο της λεγόμενης ατομικής τρομοκρατίας. 2) Η ατομική τρομοκρατία και το πολιτικό έγκλημα δεν υπήρξαν ποτέ επιλογή δράσης του επαναστατικού, του εργατικού, του λαϊκού κινήματος. 3) Οι φορείς της ατομικής τρομοκρατίας - και ειδικότερα της βαφτισμένης από τους νονούς της κατεστημένης σκέψης σαν δήθεν «αριστερή τρομοκρατία» - όσες φορές δεν πιάστηκαν στα πράσα να λειτουργούν ως κατασκευάσματα, ως ενεργούμενα και ως διασυνδεδεμένα παρακλάδια των υπηρεσιών του κράτους της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και της καταστολής του λαού, αποδείχτηκε ότι αποτέλεσαν τους καλύτερους «συμπαίχτες» αυτού του κράτους και συνέχισαν να υπάρχουν παίζοντας το ρόλο των «χρήσιμων ηλιθίων» στην υπηρεσία του συστήματος που υποτίθεται ότι «πολεμούσαν». Είναι καταγεγραμμένη πλέον η ιστορική γνώση για το σκοτεινό ρόλο των συγκεκριμένων ομάδων στη μεταπολεμική Ευρώπη. Ακόμα κι αν δεν είχαν εξαχθεί ασφαλή πολιτικά συμπεράσματα και δεν είχε σωρευτεί πλήθος πληροφοριών και στοιχείων για τις πολυπλόκαμες σχέσεις αυτών των ομάδων με κέντρα και υπηρεσίες της κρατικής τρομοκρατίας - από την εποχή κιόλας του Νετσάγεφ και της τσαρικής Οχράνα - θα αρκούσε, να τεθούν μερικά πολύ απλά ερωτήματα και να απαντηθούν με βάση την απλή, την κοινή (και τόσο σοφή) λογική, ώστε να υπάρξει μια ασφαλής εκτίμηση ως προς το τι στοχεύουν και για το πού θέλουν εξ αντικειμένου να οδηγήσουν τα πράγματα τα αθύρματα με τα κουμπούρια, σαν αυτά που έδρασαν την Παρασκευή. Ποιος ωφελείται; Η δράση των στυγερών δολοφόνων: Α) Υπηρετεί την άθλια «θεωρία των δυο άκρων», ναι ή όχι; Αλλά αυτή η θεωρία δεν στοχεύει ούτε στους δολοφόνους φασίστες με την «αντισυστημική» μάσκα, ούτε στους εξίσου φασίστες δολοφόνους με τη μάσκα του «αντιφασίστα». Στοχεύει ευθέως στο δικαίωμα του λαού να διαμαρτύρεται. Να αντιδρά. Να κινητοποιείται. Να απεργεί. Να διαδηλώνει. Να οργανώνεται ταξικά. Και να διαλαλεί το δικαίωμά του να ανατρέψει πολιτικά τους «δημίους» του. Όποιος ενισχύει τη «θεωρία των δυο άκρων», υπονομεύει το δικαίωμα του λαού να αντισταθεί και να απελευθερωθεί από την ακραία πολιτική που τον εξοντώνει. Β) Υπηρετεί τα διαγγέλματα περί «νόμου και τάξης», ναι ή όχι; Αλλά όσοι ενισχύουν την θεωρία «του νόμου και της τάξης», εκείνο που κάνουν είναι να ενισχύουν την πολιτική που θέλει να επιβάλλει την «τάξη» της υποταγής στην «νομιμότητα» των μνημονίων. Στην «νομιμότητα» των χαρατσιών. Στην «νομιμότητα» των απολύσεων. Στην «νομιμότητα» της φτώχειας. Στην «νομιμότητα» του λαϊκού εξανδραποδισμού. Γ) Υπηρετεί το κλίμα της τρομοϋστερίας, του «χάους», του «διχασμού», του «εμφυλίου», της «αποσταθεροποίησης», ναι ή όχι; Αλλά όποιος τροφοδοτεί την εκφοβιστική προπαγάνδα περί «εμφυλίου», εκείνο που κάνει είναι να δρα σαν ταγματασφαλίτης στην υπηρεσία του μονομερούς «ταξικού εμφυλίου» που έχει κηρυχτεί χρόνια τώρα από τους ανακεφαλαιοποιημένους τραπεζίτες στον ξεπαραδιασμένο λαό. Από τους φοροαπαλλασσόμενους εφοπλιστές στον χαρατσωμένο λαό. Από τους «επενδυτές» κεφαλαιοκράτες στον ρακένδυτο λαό των 400 ευρώ βασικό. Όποιος καλλιεργεί κλίμα «αποσταθεροποίησης» ζητά την ακινησία του λαού απέναντι στην «σφαγή» του και ρίχνει νερό στο μύλο μιας «σταθερότητας» που ισοδυναμεί με εκατομμύρια ανέργους, με δεκάδες χιλιάδες λουκέτα, με χιλιάδες αυτοκτονίες. Όποιος παίζει το παιχνίδι της προπαγάνδας των «λύκων» περί «διχασμού», εκείνο που κάνει είναι να καλλιεργεί στα «πρόβατα» την προπαγάνδα της «ενότητας» με τους «λύκους». Δ) Υπηρετεί την προπαγάνδα περί «δημοκρατικών τόξων» και περί «ομαλότητας», ναι ή όχι; Αλλά αν το «τόξο» που θα μας σώσει από τα «άκρα» των μαχαιροβγαλτών φασιστών (από τη μια) και των πιστολέρο «αντιφασιστών» (από την άλλη) είναι «δημοκρατικό», τότε θα έρθουν να μας πουν ότι «δημοκρατικό» παραμένει το ίδιο αυτό «τόξο» και όταν κυβερνάει με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Με Προεδρικά Διατάγματα. Με επιστρατεύσεις εργαζομένων. Με κήρυξη παράνομων των 9 στις 10 απεργιών. Με τους νόμους που απελευθερώνουν τις απολύσεις και δεσμεύουν τους μισθούς, τις συντάξεις και τα επιδόματα από τις εφορίες. Με τα «μαύρα» στην ΕΡΤ και με τις «μαύρες κουκούλες» στα παιχνίδια των υπηρεσιών του με τους (τάχα «αγανακτισμένους») χρυσαυγίτες και με τους (τάχα «αντιεξουσιαστές») κουκουλοφόρους! Ακόμα κι αν δεν υπήρχαν όσοι βοηθούν να μακιγιαριστεί σαν «δημοκρατικό» αυτό το (αστικό) πολιτικό τόξο, που προάγει ως «ομαλότητα» να πληρώνουν τα υποζύγια αέναα και αδιαμαρτύρητα την κρίση που προκαλούν τα αφεντικά τους, το κράτος της «ομαλότητας» ως συλλογικός κομματάρχης της τάξης των καταπιεστών, τέτοιους «μακιγιέρ» θα είχε κάθε λόγο να τους κατασκευάσει το ίδιο. Ε) Υπηρετεί την ναζιστική, εγκληματική ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής, που μετά απ’ όσα έχει διαπράξει, της προσφέρεται το δώρο της τυμβωρυχίας πάνω στο αίμα των δολοφονημένων μελών της, για να επιχειρήσει την «θυματοποίηση» του εγκληματικού χαρακτήρα του ναζισμού και του φασισμού, ναι ή όχι; «Φυλαγμένα μυστικά»! Το αποτρόπαιο έγκλημα στο Νέο Ηράκλειο ήρθε λες και ήταν «κατά παραγγελία» εκείνων που θέλουν να φοβίσουν το λαό. Να τον αποπροσανατολίσουν την ώρα των νέων μέτρων. Των νέων «διαβουλεύσεων» με την τρόικα. Των νέων φόρων. Των υποκλοπών. Ήρθε ακριβώς πάνω στην ώρα της εξάντλησης της «πειθούς» των εκβιαστικών διλημμάτων μιας πολιτικής που στέλνει «πατριωτικά» τους Έλληνες στη μετανάστευση, στα συσσίτια και στις ουρές της ανεργίας. Ήρθε για να διευκολύνει τη νομιμοποίηση μέτρων αστυνομοκρατίας και κατασταλτικής αυθαιρεσίας. Για να τροφοδοτήσει τον ακροδεξιό πολιτικό λόγο που ξιφουλκεί κατά των ελευθεριών και των δικαιωμάτων στο όνομα της ασφάλειας. Ήρθε για να υπονομεύει τη μαζική, οργανωμένη, πολιτική πάλη. Ήρθε την πιο κρίσιμη ώρα που το χρειαζόταν το σύστημα για τη συκοφάντηση των αντιπάλων του. Εκείνος που ωφελείται από τους πιστολέρο των σεχτών του εγκλήματος, δεν είναι ο λαός, δεν είναι οι εργαζόμενοι, δεν είναι τα δημοκρατικά δικαιώματα. Ωφελείται εκείνος που χρειάζεται χειροπιαστά άλλοθι, για να εντείνει τη βία του κατά του λαού. Επαναλαμβάνουμε: Ενέργειες όπως αυτή στο Νέο Ηράκλειο όχι μόνο δεν ριζοσπαστικοποιούν αλλά συκοφαντούν. Δεν αποβλέπουν στην ανάταση του λαού αλλά στην υπονόμευση του λαού. Δεν αποσκοπούν στην ανάπτυξη αλλά στη ναρκοθέτηση των αγώνων του. Δεν αφυπνίζουν αλλά τρομάζουν. Δεν συσπειρώνουν αλλά αποσυσπειρώνουν το λαϊκό και το εργατικό κίνημα από τις εφεδρείες του και από τις νέες ζωντανές δυνάμεις που χρειάζονται για την αναγέννησή του. Δεν χτυπούν το φασισμό αλλά τον ενισχύουν. Από εγκλήματα όπως αυτό στο Νέο Ηράκλειο ωφελούνται εκείνοι που ακόμα κι όταν δεν υπάρχουν στην πιάτσα οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» (ή τα ενεργούμενα;) σαν αυτούς που έδρασαν προχτές, πολύ θα ήθελαν να υπάρχουν. Αυτό είναι πια, κοινό μυστικό. Και όπως έλεγε ο Μπέρναρ Σω «δεν υπάρχουν καλύτερα φυλαγμένα μυστικά από εκείνα που όλοι τα γνωρίζουν»! Κι αυτό -το πολιτικά αντικειμενικό γεγονός- δεν συνιστά αστυνομική ερμηνεία. Ούτε πολύ περισσότερο προϊόν πληροφόρησης για την ταυτότητα των δραστών. Συνιστά πολιτική εκτίμηση, που δεν μπορεί να την αγνοούν ούτε καν οι «χρήσιμοι ηλίθιοι». Αν φυσικά πρόκειται για «χρήσιμους ηλίθιους». Και όχι για χρήσιμους κατασκευασμένους «προβοκράτορες», που έβαλαν τη μάσκα του «Ζορό» για να κρύψουν ότι ενεργούν σαν «Ράμπο» της καθεστηκυίας τάξης. Απέναντι σε όλους αυτούς ο λαός μπορεί και πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του. Να μη φοβηθεί. Να συσπειρωθεί και να διατρανώσει το «όχι» του, τόσο απέναντι στην «εγκληματική» πολιτική που τον εξανδραποδίζει, όσο και απέναντι στους πάσης φύσεως εγκληματίες που – εξ’ αντικειμένου – την υπηρετούν. Να τους σαρώσει! Τα εκατομμύρια του λαού, με τα καθαρά πρόσωπα, μπορούν να τους σαρώσουν! Η μεθαυριανή γενική απεργία, η απεργία της Τετάρτης, και η μαζική ανταπόκριση του λαού κάτω από τα ταξικά του λάβαρα, είναι μια καλή ευκαιρία άμεσης και μυριόστομης απάντησης! *Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ Δημοσιεύθηκε στο "enikos.gr" την Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013