Θα ψηφίσουμε «σωτήρες» ή έναν άλλο δρόμο;

>> Γράφει ο Δημήτρης Λαβατσής
Θα ψηφίσουμε «σωτήρες» ή έναν άλλο δρόμο;
Στις μεθαυριανές εκλογές αυτό που σε μεγάλο βαθμό απουσιάζει είναι η συζήτηση και αντιπαράθεση σε πολιτικά σχέδια για το μέλλον της κοινωνίας μας.
Μετά από την συνολική υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ και την ξεδιάντροπη κακοποίηση του ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου με το ΝΑΙ στην πολιτική της διαρκούς λιτότητας  της κεφαλαιοκρατικής εξουσίας, ελληνικής και  ευρωπαϊκής, βρισκόμαστε σε πλήρη αναντιστοιχία ανάμεσα στις διαθέσεις  της κοινωνίας και στις πολιτικών δυνάμεις που διεκδικούν την ψήφο της
Ενώ το 62% της κοινωνίας μας ο κόσμος της εργασίας  απαιτεί ένα πολιτικό σχέδιο κόντρα στην λιτότητα, ένα πολιτικό σχέδιο με βάση τις ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών,  τα πολιτικά κόμματα που κατεβαίνουν στις εκλογές και που στις προηγούμενες εκλογές του Γενάρη είχαν πάρει το 80% αναφέρονται στην παντοτινή συνέχιση της λιτότητας δηλώνοντας, άλλοι με χαρά και άλλοι με λύπη (αδιάφορο) ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση There is no alternative- ΤΙΝΑ! 
Η κατάσταση αυτή υποβαθμίζει την δημοκρατία σε μια τυπική τελετουργία και σπρώχνει τους πολίτες στην αποχή από τις εκλογές γιατί το να ψηφίζει κάποιος  το μη χειρότερο είναι πια πολύ φτωχό για τις ανάγκες μια κοινωνίας που ούτως ή άλλως αιμορραγεί αλλού κρυφά-σε περιοχές με πιο πολύ χρήμα- κι αλλού φανερά-στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας.
Η έλλειψη εναλλακτικού προγράμματος από τον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ αντικαταστάθηκε από το εντελώς ντροπιαστικό για την Αριστερά σύνθημα "Την Κυριακή βγάζουμε πρωθυπουργό!" .Η μέχρι χθες Αριστερά της δημοκρατίας και της συμμετοχής των πολιτών κατάντησε  να πλασάρει τον Βοναπάρτη της σαν λύση. Επειδή δεν  μπορούν να συμβιβαστούν τα ασυμβίβαστα καταφεύγει στον Ηγέτη-μάγο!
Και ταυτόχρονα ψελλίζει με τα στελέχη της  στην τηλεόραση   διάφορα αστεία για ισοδύναμα μέτρα και ευκαιρίες εντός μνημονίων!
Όμως το χρέος μας, εμάς των ανθρώπων που πιστεύουμε στην πραγματική Δημοκρατία, που μεγαλώσαμε με την πίστη ότι οι κοινωνικοί αγώνες μπορούν να είναι πιο ισχυροί από την εξουσία του κεφαλαίου, εφόσον προχωράμε συλλογικά και δεν αφήνουμε τους  ηγετίσκους   να παίζουν τον ρόλο του Αρχηγού-Διαχειριστή, είναι  το αντίθετο.
Το χρέος μας  εμάς των ανθρώπων της Εργασίας είναι να αναδείξουμε και τώρα στις εκλογές αλλά και πάντοτε το αίτημα, τον άλλο δρόμο, της κοινωνικής δικαιοσύνης της Ισότητας, της Ανθρωπιάς.
Έτσι χωρίς αυταπάτες ότι η διαδρομή αυτή θα είναι εύκολη αλλά και με τη γνώση ότι η διαδρομή αυτή  είναι η μοναδική διέξοδος, οφείλουμε την Κυριακή να στηρίξουμε και να συμμετέχουμε στην προσπάθεια όσων αρνούνται να "προσαρμοστούν" Με την ψήφο μας την Κυριακή να αναδείξουμε το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών "ότι ένας άλλος δρόμος είναι δυνατόν να ανοιχτεί και θα τον ανοίξουμε όλοι μαζί εμείς οι άνθρωποι της Εργασίας.
Για όλους αυτούς τους λόγους η ψήφος στην ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ είναι πολύ πιο σημαντική από όσο δείχνουν οι αριθμοί. Γιατί την επομένη των εκλογών η Λαϊκή Ενότητα θα   είναι η μόνη συνεπής  γειωμένη αριστερή και αντιμνημονιακή αντιπολίτευση απέναντι στην  εφιαλτική «κανονικότητα» που θα ζήσουμε μετεκλογικά. Γιατί είναι η μόνη δύναμη που μπορεί με πολλή προσπάθεια και αγώνες να ξαναφέρει  αποτελεσματικά την Ελπίδα.