Τ.Ε. Χίου του ΚΚΕ - Νερό: «(Τρυ)πάμε κι όπου βγει…»

Αυτή η τραγική δήλωση από το έγκλημα στα Τέμπη, ταιριάζει και για το διαχρονικό πρόβλημα του νερού στη Χίο, αφού η λειψυδρία στο νησί μας, είναι το αποτέλεσμα διαχρονικών πολιτικών όλων των κομμάτων και των Δημοτικών τους αρχών, που εφάρμοσαν αποκλειστικά την πολιτική γεωτρήσεων του "(τρυ)πάμε κι όπου βγει". Σήμερα κάποιοι ανακάλυψαν ότι δεν υπάρχει νερό, κάνοντας πνεύμα ότι έχουμε κάνει τη Χίο “κεφαλοτύρι”. Η λύση; Οι πανάκριβες αφαλατώσεις, που θα πληρώσει ο λαός.

            Παρόλο που το νησί μας διαθέτει ρέματα, χειμάρρους, πηγάδια, υδροφόρους ορίζοντες, πηγές, πολλά από αυτά γύρω από την πόλη και σε μικρή απόσταση από αυτήν, το νερό που φθάνει στις βρύσες των πολιτών είναι ακατάλληλο και επικίνδυνο για την υγεία τους.

            Φυσικά θα μπορούσαν όλα αυτά τα χρόνια αλλά και από δω και μπρος να δημιουργηθούν οι υποδομές (μικρά φράγματα, λιμνοδεξαμενές, καλλιέργεια πηγών, καταγραφή πηγαδιών, κατασκευή αντλιοστασίων, δεξαμενών κ δικτύων) και να υιοθετηθούν περιβαλλοντικές πολιτικές (προστασία υγροτόπων, βουνών, δασών, χειμάρρων, υδρολογικές μελέτες, σφράγισμα γεωτρήσεων όπου υπάρχει επιβάρυνση ή υφαλμύρωση του υδροφόρου ορίζοντα, πολιτικές συνετής κατανάλωσης και μη σπατάλης κλπ) ώστε να υπάρχει επαρκές και ποιοτικό νερό καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

            Αντ’ αυτού με τις προαναφερόμενες πολιτικές που ακολουθήθηκαν και ακολουθούνται, καταστράφηκε και συνεχίζει να απομυζείται ο Κορακάρης, ενώ την ίδια μοίρα επιφυλάσσουν για τον Μαλαγγιώτη, τη στιγμή που διαφημίζουν προεκλογικά έργα για το φράγμα Κόρης Γιοφύρι (της Άρτας…) και για το εγκαταλελειμμένο Σαραπιό.

            Όλα αυτά συμβαίνουν διότι οι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζουν το νερό, όχι ως φυσικό και κοινωνικό αγαθό, αλλά ως εμπόρευμα της ελεύθερης αγοράς την οποία πιστεύουν και υπηρετούν. Έτσι, ζωτικές ανάγκες του λαού αντιμετωπίζονται ως "κόστος χωρίς όφελος" για το σύστημα τους. Είναι η λογική του καπιταλισμού, που οδηγεί στην ενεργοβόρα και πανάκριβη επιλογή των αφαλατώσεων, που πληρώνεται αδρά από τις τσέπες των πολιτών της Χίου προς όφελος του κεφαλαίου. Αυτές λοιπόν οι διαχρονικές πολιτικές της ΕΕ, των ελληνικών κυβερνήσεων και των δημοτικών αρχών τους, μετατρέπουν το νερό από δημόσιο αγαθό σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα.

            Τα κόμματα αυτά, με όλους τους συνδυασμούς είτε ως κυβερνήσεις είτε ως αντιπολιτεύσεις, δεν θέλουν και δεν μπορούν να λύσουν ολοκληρωμένα το πρόβλημα.  Μοναδική επιλογή τους, η "ατομική ευθύνη", το πέρασμα όλων των βαρών στην πλάτη του λαού.

            Το ΚΚΕ έχει ολοκληρωμένη πρόταση, ρεαλιστική και αναγκαία, την οποία έχει επανειλημμένα καταθέσει η Λαϊκή Συσπείρωση στο Δημοτικό συμβούλιο, όπως και πρόσφατα, χωρίς όμως η δημοτική αρχή να ανταποκρίνεται σε μια τέτοια συζήτηση.

            Ο λαός μας πρέπει πλέον να πει ένα μεγάλο «ως εδώ!». Ανάχωμα σε αυτή την κατάντια μπορεί να βάλει μονάχα ο ίδιος με τους αγώνες του, με ένα πιο δυνατό ΚΚΕ, σε όλα τα επίπεδα, για να δυναμώσει ο αγώνας για επιβολή λύσεων και σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα.

            Για να μην αποδεχθεί να μπει σε ρόλο νέων περιορισμών των αναγκών του, στο όνομα της "ατομικής ευθύνης", ενώ την ίδια στιγμή αλωνίζουν οι επιτήδειοι. Για να γίνει πραγματικότητα η δυνατότητα συλλογής και μεταφοράς του νερού σε όλο το νησί πρέπει να έρθουμε σε σύγκρουση με όσους μας το στερούν, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της αξιοποίησης των υδατικών πόρων στο πλαίσιο ενός κεντρικού σχεδιασμού ως λαϊκή περιουσία και όχι ως αντικείμενο κερδοφόρων ιδιωτικών επενδύσεων που γίνονται αδειάζοντας τις τσέπες μας.