Oμιλία Β. Μαυρέλου στην Απεργιακή Συκγέντρωση της Τετάρτης 20 Φλεβάρη
Συναδέλφισσες-συνάδελφοι,
Μετά και την ψήφιση του 3ου Μνημονίου η συγκυβέρνηση περνά δια πυρός και σιδήρου τους εργαζόμενους για την εφαρμογή της αντιλαϊκής της πολιτικής. Πιστή στις απαιτήσεις της τρόικα, της Ευρωπαϊκής Ένωσης του ΔΝΤ και του κεφαλαίου, συγκυκυβερνούν με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, απολύσεις- διαθεσιμότητες εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, επιστρατεύσεις απεργών και συλλήψεις συνδικαλιστών. Με μισθούς πείνας, με ανεργία στο 30%, με το δικαίωμα της απεργίας στην πράξη να βρίσκεται υπό αίρεση και να ‘μπαίνει στο γύψο’με τις πρόσφατες δηλώσεις υπουργών της κυβέρνησης. .Όταν όλες σχεδόν οι δυναμικές-διαρκείς απεργίες βγαίνουν παράνομες με δικαστικές αποφάσεις ή βρίσκονται αντιμέτωπες με διατάγματα για επιτάξεις-επιστρατεύσεις των απεργών. Την ώρα που οι άνεργοι έφτασαν ενάμισι εκατομμύριο, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται, παιδιά υποσιτίζονται και λιποθυμούν στα σχολεία, σπίτια παγώνουν χωρίς πετρέλαιο και ηλεκτρικό, η παιδεία, η υγεία, η πρόνοια, η κοινωνική ασφάλιση διαλύονται, ο λαός αδυνατεί να πληρώσει τους φόρους και τα χαράτσια, η κυβέρνηση επιβάλει πάση θυσία τη σιδερένια μπότα του δόγματος ‘Νόμος και Τάξη’.
Παρόλα αυτά ξέσπασαν μέσα στο καταχείμωνο, σημαντικοί αγώνες για τη διαθεσιμότητα στο δημόσιο, στο χώρο της υγείας, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τους ναυτεργάτες, τους αγρότες , οι οποίοι όμως έμειναν ουσιαστικά χωρίς διαλαδικό συντονισμό, καθοριστική απεργιακή αλληλεγγύη την κρίσιμη στιγμή και αντιμετώπισαν τη συκοφάντηση των κυρίαρχων- καθεστωτικών ΜΜΕ και την κρατική καταστολή.
Συναδέλφισσα-συνάδελφε,
H εκπαίδευση και οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα.Κυβέρνηση και Τρόικα θέλουν να σαρώσουν κάθε αντίσταση. Ενώ γύρω μας η φτώχεια, η ανεργία και η πείνα καλπάζουν,προωθούν στο χώρο της εκπαίδευσης:
- Νομοσχέδιο για την αξιολόγηση το οποίο απαξιώνει, καθηλώνει, χειραγωγεί και οδηγεί σε χιλιάδες απολύσεις, εκπαιδευτικούς.
- Νομοσχέδιο το οποίο διαλύει την Ειδική Αγωγή.
- Νέα αυταρχικά Πειθαρχικά Συμβούλια τα οποία παραβιάζουν ακόμα και το τεκμήριο της αθωότητας και θέτουν σε διαθεσιμότητα και αργία εκπαιδευτικούς με την παραμικρή καταγγελία!!!
- Μαζικές νέες συγχωνεύσεις-κλείσιμο σχολείων και τμημάτων.
- Νέα μεγάλη μείωση μισθών μέσω των νέων περικοπών και της φοροληστρικής τους πολιτικής.
- Σαρωτικές αλλαγές στο Ασφαλιστικό με δραματικές μειώσεις συντάξεων.
- Πρωτοφανείς περικοπές στη χρηματοδότηση της Παιδείας, με μηδενικούς διορισμούς και υποχρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών.
-Την αύξηση ωραρίου αφήνοντας έτσι χωρίς δουλειά χιλιάδες αναπληρωτές το Σεπτέμβρη.
Φτάνει πια ! Τα απλωμένα χέρια να γίνουν γροθιές!
Να γίνουν γροθιές υψωμένες και όχι παλάμες που ζητούν ελεημοσύνη και μερικά ψίχουλα απλά για να επιβιώσουμε εξαθλιωμένοι. Να γίνουν γροθιές ανατροπής της άθλιας πολιτικής τους. Κι από αυτή τη σκοπιά να γίνει η σημερινή απεργία η αφετηρία, το σκαλοπάτι για νέους πιο δυναμικούς και ανυποχώρητους αγώνες. Οι εκπαιδευτικοί ,οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι, που στην α/θμια εκπαίδευση ήδη ξεπέρασαν τις 11000 σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου,πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, να παλέψουμε για ένα άλλο εργατικό και επαιδευτικό κίνημα, με υπέρβαση του συνδικαλισμού της αδράνειας και της υποταγής, με ενωτική προσπάθεια στη βάση, στα πρωτοβάθμια σωματεία, με διαδικασίες πραγματικής δημοκρατίας, οριζόντιο διακλαδικό συντονισμό και αποφασιστικές μορφές πάλης που θα συσπειρώνουν και δεν θα απογοητεύουν. Ζητούμενο σήμερα είναι ο παλλαϊκός ξεσηκωμός, με γενική πολιτική απεργία διαρκείας, με αμεσότητα στην αντίδραση, αλλά και σχέδιο, πρόγραμμα και προοπτική .Χρειάζεται ο κόσμος της εκπαίδευσης μαζί με τον εργαζόμενο λαό, να σταθούν όρθιοι και να απαντήσουν με αυτοπεποίθηση, δυναμικά με κλιμάκωση των αγώνων.Η μόνη δυνατότητα είναι η οργανωμένη απάντηση των συνδικάτων, των συνελεύσεων, του συντονισμού των απεργιών σε ένα ποτάμι που θα παρασύρει τις αυταπάτες, θα τονώσει το ηθικό και την αυτοπεποίθηση της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Συναδέλισσες-συνάδελφοι,
‘κανένας στίχος σήμερα δεν κινητοποιεί τις μάζες, κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα’ έγραφε ο Μανώλης Αναγνωστάκης στον ‘Επίλογο’ του.
Εμπρός λοιπόν για τους μεγάλους αγώνες ενάντια σ’αυτούς που μας διαλύουν τη ζωή! Εξέγερση-Όχι Εξαθλίωση! Όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε!
Βασίλης Μαυρέλος
Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Δ/Ν Χίου
- Προσθήκη νέου σχολίου
- 1242 εμφανίσεις