Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται

>> Γράφει Γιάννης Ν.Παληός

Από  τις  πρώτες  κιόλας  μέρες  της  νέας  διακυβέρνησης,  έγινε φανερό ότι  το  σκέλος  των  υποσχέσεων  του  «προγράμματος  της Θεσσαλονίκης»  που  απευθυνόταν  στο  λαό  (κατάργηση  ΕΝΦΙΑ, αυξήσεις  στον  κατώτατο  μισθό  κ.ά.)  από  πρόγραμμα  των  100πρώτων ημερών έγινε πρόγραμμα τετραετίας και η υλοποίησή του άρχισε να εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από τις αντοχές της οικονομίας  (δηλαδή  των  κερδών  του  κεφαλαίου)  και  τη διαπραγμάτευση με την τρόικα.

Τώρα,  στην  «τελική  ευθεία  προς  τη  συμφωνία»,  όπως  λέει  η κυβέρνηση, ακόμα και τα ελάχιστα που υποσχέθηκε προεκλογικά για να κλέψει την ψήφο του λαού, μπαίνουν στο ψυγείο, η υλοποίησή τους  παραπέμπεται  στις  ελληνικές  καλένδες,  διαλύοντας  κάθεπροσδοκία. Με άλλα λόγια, αυτό που φαίνεται ότι «ξεμπλοκάρει»τελικά  τη  διαπραγμάτευση  είναι  η  αναδίπλωση  της  κυβέρνησης ακόμα και από τα ψίχουλα που υποσχέθηκε προεκλογικά στο λαό.

Στην  πρόσφατη  συνέντευξη  του,  ο  Αλ.  Τσίπρας  ήρθε  να συμπληρώσει το παζλ.  Επί της ουσίας, είπε ότι η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ παραπέμπεται για το 2016 και δε θα γίνει το β’ εξάμηνο του2015. Το ίδιο ισχύει και για την καθιέρωση του αφορολόγητου των 12.000  ευρώ. Ο πρωθυπουργός  είπε  ακόμα ότι  με  το  που  γίνει  η συμφωνία,  η  κυβέρνηση  είναι  έτοιμη  να  ξεκινήσει  τις ιδιωτικοποιήσεις  που  ξόρκιζε  προεκλογικά,  έστω  και  με  άλλο μανδύα απ’  ό,τι  η προηγούμενη. Και  βέβαια,  ακόμα και  οι  λέξεις«κούρεμα  του  χρέους»  έχουν  σβηστεί  από  το  λεξιλόγιο  της κυβέρνησης, είτε συζητάει με το ΔΝΤ, είτε με τα άλλα δύο μέρη της τρόικας. 

Να,  λοιπόν,  πώς  διαμορφώνεται  σήμερα  η  βάση  της διαπραγμάτευσης: Η κυβέρνηση έχει αποσύρει από το τραπέζι όλα τα  «συστατικά»  που  ισχυριζόταν  ότι  συνθέτουν  μια  «φιλολαϊκή πολιτική», επιταχύνει μέτρα συνέχισης της λιτότητας για το λαό και  άλλα  που  ονοματίζει  «αναπτυξιακά».  Τα  τελευταία  που περιέχονταν  επίσης  στο  «πρόγραμμα  της  Θεσσαλονίκης»,  αλλά βεβαίως δεν είχαν την αντίστοιχη προεκλογική προβολή, αφορούν δεσμεύσεις  προς  την  εργοδοσία,  το  κεφάλαιο,  τους επιχειρηματικούς  ομίλους,  δεσμεύσεις  που  η  κυβέρνηση επανεπιβεβαιώνει και στις διαπραγματεύσεις της. Και για κερασάκι στην τούρτα, έρχεται η προετοιμασία της «κοινής γνώμης» για μια νέα συμφωνία, με αντιλαϊκό πρόσημο για μετά τον Ιούνη, για την οποία μάλιστα η κυβέρνηση σχεδιάζει να κάνει και το λαό  συνένοχο  με  τα  εκβιαστικά  σενάρια  για  δημοψήφισμα  ή εκλογές. 

Τι επιβεβαιώνεται; Ότι η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές  έχει  από  χέρι  αντιλαϊκό  περιεχόμενο,  γίνεται  για λογαριασμό  ξένων  συμφερόντων  προς  το  λαό,  όπως  και  οι προηγούμενες  διαπραγματεύσεις.  Και  τελικά η  επιλογή  να  δοθεί πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση, ή ακόμα και  να στηριχτεί  στο έργο της, υπονομεύει παραπέρα τα  λαϊκά συμφέροντα.

Όσο τελικά ως  λαός  σκεφτούμε  και  δράσουμε  διαφορετικά,  ενάντια  στις αυταπάτες  και  την  κινδυνολογία  που  καλλιεργούν,  τόσο  το καλύτερο για μας!

Η χώρα μας δεν είναι  «ψωροκώσταινα», έχει  δυνατότητες, έχει  πλουτοπαραγωγικές  πηγές,  έχει  υψηλού  μορφωτικού επιπέδου  επιστημονικό  δυναμικό  έχει  λαό  φιλότιμο,  έχει δηλαδή  όλες  τις  προϋποθέσεις  να  βαδίσει  σε   ένα  άλλο δρόμο. Ήρθε η ώρα ο λαός-ξεπερνώντας την κινδυνολογία και τα ψεύτικα διλήμματα- να επιλέξει το δρόμο της ΡΗΞΗΣ.

Μία  ρήξη  με  την  Ε.Ε  (αποδέσμευση),  μία  ρήξη  με  τους«δανειστές» (μη αναγνώριση του χρέους-μονομερή διαγραφή του),  ρήξη σε  τελευταία  ανάλυση με  το κεφάλαιο και  την οικονομική-πολιτική  εξουσία  του.  Ο  δρόμος  σίγουρα  δεν είναι ρόδινος, αλλά μακρύς, δύσκολος γεμάτος εμπόδια που θα βάζουν ντόπιοι και ξένοι κεφαλαιοκράτες. Δρόμος όμως που  είναι  ο  μοναδικός  που  θα  φέρει  «φως  στο  τούνελ»,δρόμος που με την πάλη του λαού μπορεί να φέρει και την ανάσταση  του.  Διαφορετικά  θα  ζούμε  κάθε  μέρα  το«μαρτύριο  της  σταγόνας»,μετρώντας  απώλειες  σε δικαιώματα  και  εισοδήματα  στο  όνομα  της...  «σωτηρίας»μας!