Με τους Νηπιαγωγούς!

>> Του Βασίλη Μαυρέλου / Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων-Νηπιαγωγών Χίου για τη Νέα Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Κίνηση

Μπροστά στο κρίσιμο σταυροδρόμι που βρισκόμαστε, με όλα τα κεκτημένα να γκρεμίζονται για τη δουλειά και τη ζωή μας, το νηπιαγωγείο βρίσκεται και πάλι στη δίνη των συντηρητικών σχεδιασμών και  αναδιαρθρώσεων : νέα αμφισβήτηση του ωραρίου, 60.000 παιδιά εκτός νηπιαγωγείου, υποχρηματοδότηση-εγκατάλειψη των νηπιαγωγείων, συμπτύξεις-συγχωνεύσεις, κενά–τεράστιες ελλείψεις, νέες πιέσεις για πρωινή ζώνη, νηπιαγωγεία εαεπ, σχολειοποίηση-εντατικοποίηση, αξιολόγηση-χειραγώγηση, εργασιακή τρομοκρατία-ομηρία-απολύσεις.

Το ζήτημα  της υπεράσπισης του δημόσιου νηπιαγωγείου και των νηπιαγωγών,που βάλλονται σφοδρά στα πλαίσια της συνολικής επίθεσης απέναντι στο δημόσιο σχολείο και την κοινωνία, καθίσταται προτεραιότητα και σημαντική αναγκαιότητα σήμερα για το εκπαιδευτικό κίνημα. Από την, προ δεκαπενταετίας, απόπειρα παράδοσης των νηπιαγωγείων στους Δήμους και τους ιδιώτες που συνάντησε σθεναρή αντίδραση και έφερε τη νίκη του κινήματος και της αυτοοργάνωσης των νηπιαγωγών- έχοντας απέναντι μια εχθρική συνδικαλιστική ηγεσία, αλλά και από όλες τις επιθέσεις που ακολούθησαν μέχρι τώρα, έγινε φανερό πως το νηπιαγωγείο επιχειρήθηκε να γίνει ο αδύναμος κρίκος για την άλωση του δημόσιου χαρακτήρα του σχολείου και την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων των νηπιαγωγών και κατ’ επέκταση όλων των εκπαιδευτικών.

Στη μάχη αυτή που συνεχίζεται, την οποία η συνδικαλιστική γραφειοκρατία και ο κυβερνητικός και κομματικός συνδικαλισμός όχι μόνο δε στηρίζουν, αλλάστέκονται απέναντί της εχθρικά και υπονομευτικά- όπως εχθρικά στάθηκαν απέναντι σε  όλες τις πραγματικές διεκδικήσεις και τους αυθεντικούς αγώνες των εκπαιδευτικών, αναδείχτηκαν ελπιδοφόρες κινήσεις αυτοοργάνωσης της βάσης, όπως το συντονιστικό των νηπιαγωγών, το συντονιστικό των ωρομισθίων,των αναπληρωτών της ειδικής αγωγής και οι επιτροπές αγώνα δυναμικών πρωτοβάθμιων συλλόγων της ΔΟΕ, που ξεπέρασαν τη δυσκίνητη και υποταγμένη γραφειοκρατία.

Απέναντι στην επίθεση που δέχτηκαν τέτοιες κινήσεις από τον κατεστημένο συνδικαλισμό, το  ανεξάρτητο ριζοσπαστικό ρεύμα ποτέ  δεν κρύφτηκε. Η προσπάθεια περιθωριοποίησης των κινήσεων αυτών από τη γραφειοκρατία της ΔΟΕ δεν πέρασε. Ούτε η λάσπη και η ρετσινιά των τάχα «διασπαστικών κινήσεων». Η συσπείρωση όλων και περισσότερων εκπαιδευτικών γύρω από τα συντονιστικά και τη δράση τους, η στήριξη των εκπαιδευτικών συλλόγωνεπέβαλαν την παρουσία τους στη συλλογική ζωή και δράση, ενώ σε πλείστες περιπτώσεις ανάγκασε τη γραφειοκρατία  στη συνεργασία μαζί τους, στην κάλυψη και στην παραχώρηση βήματος, λόγου και χώρου για την προβολή των θέσεων και των αιτημάτων τους.

Δεν υποτιμάμε βέβαια, ούτε κλείνουμε τα μάτια στις απόπειρες που συχνά κάνει ο κομματικός συνδικαλισμός για να κηδεμονεύσει, να κατευθύνει ή να εκμεταλλευτεί τη δράση τέτοιων κινήσεων αποσκοπώντας σε παραταξιακά ή εκλογικά οφέλη. Όλες οι διεργασίες στο κίνημα της ζωντανής εκπαίδευσης είναι ανοιχτές σε τέτοιους κινδύνους. Η μαζική συμμετοχή κάθε φορά και περισσότερων συναδέλφων σε ανοιχτές  συνελευσιακές διαδικασίες αποτελούν τη μόνη εγγύηση για την ενωτική και ακηδεμόνευτη δράση του συντονιστικών.

Σήμερα, γύρω από την επικείμενη δεύτερη πανελλαδική συνάντηση των νηπιαγωγών την Κυριακή 7 Απρίλη στο Μαράσλειο της Αθήνας, θα πρέπει να ανιχνεύσουμε συλλογικά το δρόμο του δίκιου και των αναγκών μας. Να δυναμώσουμε τη μαχητική δράση των πρωτοβάθμιων συλλόγων και του εκπαιδευτικού κινήματος συνολικά-ενάντα στην πολιτική της βαρβαρότητας και των μνημονίων, του υποταγμένου κυβερνητικού και κατεστημένου συνδικαλισμού, για τη στήριξη και την περαιτέρω ενίσχυση της ανεξάρτητης ριζοσπαστικής αγωνιστικής δράσης .