Κατέληξε η Πόπη Κώτη…

>> Γράφει η Ευγενία Κώτη

Τελικά κατέληξε το Σάββατο μετά από πολύμηνη και επώδυνη νοσηλεία στο «Σκυλίτσειο» και στο «ΚΑΤ» η Πόπη Κώτη μια κάτοικος του Κάστρου που την πάτησε κάνοντας όπισθεν πριν μερικούς μήνες, απορριμματοφόρου του Δήμου Χίου. Η θανούσα αν και είχε υπερβεί τα 80 της χρόνια ήταν ικανότατη να κινηθεί, να ταξιδέψει για να δει τα παιδιά της στην Αθήνα και την Αμερική. Το τραγικό δυστύχημα ήλθε να κόψει βίαια το νήμα της ζωής , μετά από απίστευτα επώδυνη νοσηλεία και μάλιστα, μόλις 15 μέρες μετά από το γάμο της εγγονή της που είχε προγραμματιστεί και που δεν κατάφερε να παραβρεθεί καθώς νοσηλευόταν ως πολυτραυματίας μετά το σοβαρό τροχαίο που είχε. Ωστόσο το θέμα δεν έχει μόνο την προσωπική και συναισθηματική διάσταση. Εδώ έχουμε ένα θανατηφόρο τροχαίο μέσα στα στενά δρομάκια του Κάστρου από απορριμματοφόρο του Δήμου που έκανε όπισθεν. Σύμφωνα με πληροφορίες στο απορριμματοφόρο επέβαιναν εκτός από τον οδηγό και άλλοι δύο εργαζόμενοι. Χωρίς διάθεση να υποκαταστήσουμε τη Δικαιοσύνη στην οποία πιθανά θα καταλήξει το συμβάν, του θανατηφόρου τροχαίου, υπάρχουν κάποια εύλογα ερωτήματα. Σκοπός της ανάδειξής τους δεν είναι να επιρριφθούν ευθύνες σε κάποιον συγκεκριμένα. Αλλά να φροντίσει η Δημοτική Αρχή να μην έχουμε ξανά ένα τόσο τραγικό δυστύχημα στο οποίο να έχει παίξει καταλυτικό ρόλο δημοτικό όχημα. Το εύλογο ερώτημα που γεννιέται είναι γιατί αφού το απορριμματοφόρο κινούνταν στα στενά του Κάστρου, όπου κινούνται ηλικιωμένοι, παιδιά, ο καθένας κάτοικος ή επισκέπτης της περιοχής, δεν φρόντισαν αφού ήταν 3 εργαζόμενοι στο όχημα να κατέβει ο ένας για να βοηθήσει τον οδηγό να κάνει όπισθεν με ασφάλεια για τους διερχόμενους;;; Στόχος της ανάδειξης αυτού του θέματος δεν είναι ότι είχαμε ένα ακόμη θανατηφόρο τροχαίο που κυριολεκτικά «βασάνισε» με απίστευτη ταλαιπωρία μια ηλικιωμένη γυναίκα πριν αυτή καταλήξει νοσηλευόμενη στην Αθήνα, αλλά να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοια ατυχήματα… Ποιος είναι υπεύθυνος για το πώς θα κινούνται τα απορριμματοφόρα, δεν έχει ευθύνες η Δημοτική Αρχή ; Ποιος νοιάστηκε για αυτή την οικογένεια που ήλθε άρον- άρον από την Αμερική και την Αθήνα για να φροντίσουν την «διαλυμένη» μητέρα και γιαγιά τους; Εκτός από τα τυπικά και νομικά υπάρχει ή θα έπρεπε να υπάρχει και λίγη ανθρωπιά… Το θύμα, η άτυχη Πόπη Κώτη δεν γυρίζει πίσω, όμως αν ξανασκεφτούμε την κίνηση και τον καταμερισμό της δουλειάς όσων συνοδεύουν τον οδηγό του απορριμματοφόρου, όταν κινούνται σε τόσο στενά ή επικίνδυνα δρομάκια, μπορούμε να αποφύγουμε στο μέλλον ανάλογα, τραγικά δυστυχήματα…