Καμπούσης ο πρωταγωνιστής της ταινίας «Πρόμαχος»

Γιος ελλήνων μεταναστών από τον Κάμπο της Χίου είναι ο 41χρονος Παντελής Κοντογιάννης που πρωταγωνιστεί στην ταινία Πρόμαχος, μια ταινία ιδιαίτερα επίκαιρη αφού πρόκειται για ένα δικαστικό θρίλερ με θέμα την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα!
Μάλιστα η ταινία προβάλλεται τη Δευτέρα, 24/11 πρώτη προβολή στο Μουσείο της Ακρόπολης.

Παρουσιάζουμε στη συνέχεια τη συνέντευξη του συμπατριώτη μας στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ».

Είναι από τις φορές που η Τέχνη αντιγράφει τη ζωή. Ο «Πρόμαχος», το δικαστικό - πολιτικό θρίλερ των ελληνικής καταγωγής αμερικανών σκηνοθετών Κόρτι (Θεόδωρος) και Τζον Βούρχι με πλοκή που συνθέτουν η πραγματικότητα, μια δικαστική διαμάχη και ένας έρωτας, επιχειρεί να αναδείξει την ιστορία πίσω από τα Γλυπτά του Παρθενώνα, πώς βρέθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο και τον λόγο για τον οποίο η Ελλάδα ζητά την επιστροφή τους.
Στο επίκεντρο της ιστορίας οι αδελφοί Βούρχι τοποθετούν έναν έλληνα δικηγόρο, νομικό εκπρόσωπο της ελληνικής πολιτείας στον δικαστικό αγώνα που καταλήγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Το σενάριο βασίζεται σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από νομική εταιρεία της Ουάσιγκτον προκειμένου να συσταθεί η νομική υπόθεση και να παρουσιαστεί στο Ανώτατο Δικαστήριο εκ μέρους της Ελλάδας. Συνέταιρος και δικηγόρος είναι ο πατέρας των σκηνοθετών. «Το θέμα της επιστροφής των Γλυπτών δεν είναι ελληνικό θέμα. Είναι παγκόσμιο ζήτημα και αφορά πολλούς ανθρώπους που δεν είναι ελληνικής καταγωγής» υποστηρίζει ο πρωταγωνιστής της ταινίας Παντελής Κοντογιάννης, ένα εικοσιτετράωρο προτού πετάξει για το Λος Αντζελες.

Ο Κοντογιάννης υποδύεται τον δικηγόρο. Εδώ είναι που κολλάει το γνωστό «ρόλος βγαλμένος απ' τη ζωή»: κι αυτό επειδή ο ίδιος είναι δικηγόρος με ειδικότητα στο Εταιρικό Δίκαιο. Ως φοιτητής της Νομικής είχε κάνει μάλιστα διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας (USC) για την επιστροφή των Γλυπτών και τότε ούτε ως αστείο δεν μπορούσε, λέει, να διανοηθεί ότι θα ερχόταν η στιγμή να παίξει σε ταινία σχετική με το θέμα και μάλιστα με πρωταγωνιστικό ρόλο. Εργάστηκε ως νομικός για περίπου επτά χρόνια σε δύο δικηγορικές φίρμες της Γουόλ Στριτ αναλαμβάνοντας υποθέσεις αγοραπωλησίας ή συγχώνευσης εταιρειών και παραιτήθηκε πριν από έξι χρόνια για να ακολουθήσει το όνειρό του.

Ο 41 ετών γιος ελλήνων μεταναστών από τον Κάμπο της Χίου μετακόμισε στη δυτική ακτή των ΗΠΑ και αποφοίτησε από τη σχολή Beverly Hills Playhouse (από τα θρανία της οποίας είχαν περάσει προηγουμένως μεταξύ των άλλων οι Τζορζ Κλούνι και Μισέλ Φάιφερ) του Μίλτον Κατσέλας.

Το 2011, με την Ελλάδα βυθισμένη στην οικονομική κρίση και στις κοινωνικές αναταραχές που πυροδότησε, σκηνοθέτες και ηθοποιός αποφάσισαν να κάνουν ταινία μυθοπλασίας με θέμα την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. «Πρέπει να γίνει γνωστή η αληθινή ιστορία. Ο Ελγιν δεν έκανε κάποια αρχαιολογική ανακάλυψη ή ανασκαφή. Ανέβηκε στην Ακρόπολη και λεηλάτησε το μνημείο. Το παραβίασε, το τεμάχισε. Ηταν βάναυση κακοποίηση του Παρθενώνα. Οταν το έκανε η Ελλάδα δεν ήταν αποικία των Αγγλων. Γιατί και από την Ινδία πήραν, όμως ήταν αποικία. Εδώ υπάρχει διαφορά μεγάλη από νομικής πλευράς» εξηγεί ο Παντελής Κοντογιάννης. Και συνεχίζει: «Το σενάριο πατάει σε αδιάσειστα γεγονότα, όπως στην άδεια που πήρε ο λόρδος Ελγιν χρηματίζοντας τους οθωμανούς αξιωματούχους για να πριονίσει, να τεμαχίσει και να αφαιρέσει τμήματα των Γλυπτών».

Η ταινία έχει happy end?
Δεν μπορώ να πω... (αποκρίνεται χαμογελαστά).

Επιλέξατε να αποδοθεί δικαιοσύνη έστω και σεναριακά;
Υπάρχει μια δικαίωση με την έννοια ότι η ταινία παρουσιάζει μια αδικία που γίνεται εις βάρος του ελληνικού λαού και του ελληνικού πολιτισμού. Ευελπιστώ ότι, παγκοσμίως, κάποιοι θα τη δουν, θα συγκινηθούν, θα ενημερωθούν και θα αλλάξει ο διάλογος γύρω από την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Καλά όλα αυτά, αλλά μια ταινία μυθοπλασίας μπορεί να επηρεάσει;
Η Εβδομη Τέχνη έχει την εξής δυναμική: σε μικρό χρονικό διάστημα μπορεί να πληροφορήσει τον θεατή για ένα ζήτημα. Επιπλέον έχει το στοιχείο του ρεαλισμού, αφήνοντας ταυτόχρονα τη σκέψη ελεύθερη.
Ενα φιλμ μπορεί να μετασχηματιστεί σε μοχλό πίεσης για να αλλάξει πολιτική αιώνων και η αγγλική κοινή γνώμη;
Μπορώ να καταλάβω τους Αγγλους. Κι εγώ αν είχα κάτι μοναδικό δεν θα το άφηνα εύκολα. Ομως κατά βάθος πιστεύω ότι στο τέλος θα κάνουν το σωστό. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για εκείνους είναι ότι αν επιστρέψουν τα Γλυπτά του Παρθενώνα θα δημιουργηθεί προηγούμενο και φοβούνται ότι θα πρέπει να επιστρέψουν και άλλες αρχαιότητες ή έργα Τέχνης που διεκδικούν άλλες χώρες. Θεωρώ όμως ότι η περίπτωση των Γλυπτών είναι μοναδική και εδράζεται σε ισχυρό νομικό επιχείρημα. Μόνο αν βρεθεί κάποιος στο Βρετανικό Μουσείο μπορεί να καταλάβει το μέγεθος της λεηλασίας που έχει συντελεστεί. Δεν είναι κλοπή. Είναι λεηλασία και είναι έγκλημα».
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΝ 1/10/2014 ΚΑΙ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΟ Χρήστο Ιερείδη.