Ιάκωβος Μπριλής: Χρειαζόμαστε εθνικό σχέδιο από νέους οραματιστές!!!

>> Γράφει ο Ιάκωβος Γ. Μπριλής

Η Ελλάδα μας, η χώρα της μακράς και ένδοξης ιστορίας, η χώρα του πολιτισμού, η χώρα που σκόρπισε το φως του Πνεύματος σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, σήμερα βρίσκεται κυριολεκτικά στον πάτο της ανυποληψίας. Βρίσκεται στο βυθό ενός μεγάλου βούρκου, σέρνεται «απ΄ τ΄αυτί » από τους δανειστές της … Σήμερα η Ελλάδα δεν «έχει σταθερό χώμα» πάνω στο οποίο να σπρωχτεί το πολιτικοοικονομικό και ψυχοκοινωνικό όχημά της. Βασιλεύει δυστυχώς η αβεβαιότητα για τον επιστήμονα, τον άνεργο, τη νοικοκυρά, τον εργαζόμενο, τον συνταξιούχο… Έχομε άπαντες χάσει την «ταυτότητά» μας ποιοι είμαστε και που πάμε κανένας δεν μπορεί μέσα στην επικρατούσα σύγχυση να προσδιορίσει. Έχει χαθεί μετά την μεταπολίτευση του 1974  το θεμελιώδες αξιακό σύστημα χωρίς πια να υπάρχει η σαφής ηθική γραμμή για το ηθικό και το ανήθικο, το τίμιο και το άτιμο, το νόμιμο και το παράνομο, το σωστό και το λάθος. Έπεσε στον Καιάδα η συλλογική δράση και αναδείχθηκαν σε πρωταθλητές αισχίστου είδους, ο εγωισμός, το συμφέρον , ο ατομισμός….  Χάθηκε το πατροπαράδοτο φιλότιμο, η προθυμία, η ανιδιοτέλεια και ήρθε η αυθάδεια , η κλεψιά, το ρουσφέτι, η ασυδοσία…

Κι οι νέοι μας, η ελπίδα του Ελληνικού λαού, είναι  παγιδευμένοι στα αδιέξοδα που δημιουργήθηκαν απ΄ την γενιά του χτες βρίσκονται στα πρόθυρα της παράκρουσης και της γενικευμένης σχιζοφρένειας. Η λεγόμενη «χαμένη γενιά» που δεν φτιάχτηκε από μόνη της, βρίσκεται σήμερα μέσα στα σπίτια μας! Κατοικοεδρεύει ανήμπορη στο facebook το Twitter και τις καφετέριες.  Και αυτή η «χαμένη γενιά» δεν είναι μια μικρή περιθωριακή ομάδα από νέους αλλά με λύπη διαπιστώνεται ότι είναι  σχεδόν η ολότητα. Ας μη παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι  τα δύο τρίτα των νέων κάτω των 35 ετών δεν εργάζονται και δεν μπορούν να αξιοποιήσουν την δύναμη και την  παραγωγικότητα της νεαρής ηλικίας. Οι προτάσεις να εργαστούν οι νέοι στη γεωργία και τη κτηνοτροφία των χωριών τους και να αφήσουν τα σαλόνια και τα διαμερίσματα της Αθήνας είναι για τους περισσότερους ουτοπικές  σαν τις άγνωστες λέξεις. Πόσο απλό είναι να γίνει κάποιος γεωργός ή κτηνοτρόφος σε ορεινή περιοχή όταν δεν έχει πιάσει ποτέ αξίνα , όταν δεν ξέρει να φυτέψει με σωστό τρόπο έστω ένα σπόρο στη γη , όταν δεν έχει με τη γλίτσα σαλαγήσει πρόβατα; Και με ποιά μέσα θα εργαστεί ; με τι κεφάλαια και σε ποιά γη; Αυτή την κατακερματισμένη σε μικρούς και άγονους κλήρους όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιοχές της χώρας μας; Θα πει κάποιος βέβαια ότι όλα είναι στην αρχή «βουνό» και φυσικά χρειάζεται δοκιμή και προσπάθεια για να υπάρξει η πολυπόθητη αναρρίχηση. Σ΄αυτό συμφωνούμε αλλά δεν συμφωνούμε στις υπεραπλουστεύσεις που ακούγονται από διαφόρους παπαγαλάκηδες των καιρών μας.

Δυστυχώς η σημερινή δεινή κατάσταση έχει προκαλέσει γενική κατάθλιψη στην Ελληνική κοινωνία και δεν επαρκούν εδώ εκατομμύρια γραμμές για να κάνομε αναλύσεις επί αναλύσεων.

Στο βασικό ερώτημα που πλανάται στα στόματα όλων των Ελλήνων που είναι το «κι από εδώ και πέρα τι κάνουμε; » υπάρχει μόνο μια απάντηση αλλά την ξέρουν όλοι οι ιθίνοντες όλων των κομμάτων της κεντρικής πολιτικής σκηνής αλλά ουδείς ενδιαφέρεται να την προωθήσει.

Η απάντηση θα πρέπει να είναι απάντηση εθνικής υπεύθυνης συνεννόησης για τα πιο βασικά και σοβαρότερα προβλήματα  της χώρας προκειμένου να επιβιώσουμε (γιατί όπως πάμε προχωράμε για αφανισμό του Ελληνικού πληθυσμού). Τίποτα δεν γίνεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τα κόμματα  όμως προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν βλέπομε ως πολίτες καμία μα καμία απολύτως ενέργεια προς ένα εφικτό και ολοκληρωμένο κατά το δυνατόν εθνικό πρόγραμμα εξόδου από την πολύπλευρη κρίση. Μόνο επιτροπές , παραεπιτροπές , πορίσματα , παραπορίσματα … και στο βάθος τζίφος ευθυνών!!! Και ίσως πείτε «μα αυτοί οι ανευθυνο-υπεύθυνοι, οι άχρηστοι , οι…οι… θα κάνουν αυτό;» Κι όμως το γνωρίζουν πως πρέπει να κάνουν αυτό, πέραν των πάρε-δώσε με την τρόικα- αλλά προτιμούν να κάνουν την πάπια για να ικανοποιούν τους εγωισμούς τους, τις καρέκλες τους, τα μικροκομματικά συμφέροντά τους, τους μεγάλους φανερούς και αφανείς σπόνσορές τους, τις offshore εταιρείες τους που συσσωρεύουν κέρδη στην πλάτη του κοσμάκη που πεινάει και υποφέρει.

ΝΑΙ! Θάπρεπε  να καθίσουν μερόνυχτα γύρω από ένα τραπέζι και να ξημεροβραδιάζονται Πρόεδρος και πολιτικοί αρχηγοί για  να βρουν λύσεις στα προβλήματα του κόσμου!!! Να πούνε πολύ απλά: «Ναι μεν σαν χώρα έχομε αυτές τις δεσμεύσεις αλλά κι απ΄την άλλη πλευρά πασχίζομε και διαμορφώνουμε συνθετικά ,καθαρά και ξάστερα  ένα πανεθνικό πλαίσιο  αναφοράς ή άλλως εθνικό σχέδιο Β εξόδου απ΄την κρίση.»

Αφού λοιπόν φτάσαμε εδώ και οι υπάρχοντες δεν δείχνουν εμφανώς να αγωνιούν και να πασχίζουν να βρεθούν εθνικές λύσεις, έχουν γίνει οι πιότεροι μάλλον επαγγελματίες της πολιτικής  και το μόνο που επιζητούν είναι να  μονομαχούν για τις καρέκλες τους,  οφείλουμε ως πολίτες να τους γυρίσουμε την πλάτη και να αναζητήσουμε νέους αγνούς και τίμιους οραματιστές κι ας είναι άπειροι.

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ  ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟ ΝΕΟΥΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ!!

Αυτό είναι τώρα το  ζητούμενο το οποίο θα αντικαταστήσει με δημοκρατικές διαδικασίες το παλαιό και  μέσα από  υγιείς αντιθέσεις και μακριά από δογματισμούς θα αναδείξει τα νέα οράματα του έθνους μας σε όλα τα επίπεδα ( Ευρωπαϊκό, Εθνικό,  Τοπικό).

Μπροστά μας έρχονται εκλογικές αναμετρήσεις… Αισθανόμαστε αναρμόδιοι να υποδείξομε επιλογές, αλλά ο καθένας οφείλει με αίσθημα ευθύνης να  αποφασίσει το τι θα πράξει.

                                                                                     Ιάκωβος Γ. Μπριλής

                                                                                           Μαθηματικός

                                                                      Πρόεδρος «ΔΕΣΜΟΥ ΤΟΥ ΦΡΑΓΚΟΜΑΧΑΛΑ»

                                                                            πρ. Πρόεδρος της ΕΛΜΕ ΧΙΟΥ.