Έθιμα σαν τη Μόστρα πρέπει να μένουν ζωντανά

>> Γράφει ο Γιώργος Νύκτας

Με απόλυτη επιτυχία όπως και τις προηγούμενες χρονιές έγινε και φέτος στα Θυμιανά το ανέβασμα της Μόστρας που παρακολούθησαν αρκετοί  ντόπιοι και ξένοι. Σε αυτό βοήθησε πολύ και ο καιρός που τις προηγούμενες μέρες έστελνε απαισιόδοξα μηνύματα. Για μια ακόμα χρονιά ο Θεός απέδειξε ότι αγαπά τη Μόστρα των Θυμιανών και κράτησε μακριά τη βροχή.
Για μια ακόμη φορά η οργάνωση και η παρουσίαση  της Μόστρας άγγιξαν το τέλειο. Την παρέλαση των αρμάτων άνοιξε  το ξεχωριστό άρμα –Η Χίος της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης- που συμβόλιζε την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη των κατοίκων της έναντι των προσφύγων. Τούτο το ξεχωριστό για το θέμα του άρμα που συγκίνησε τους παρευρισκόμενους  πέρασε τιμητικά πρώτο εκτός σειράς. Ακολούθησαν ο καρνάβαλος και τα υπόλοιπα άρματα που σατίριζαν την καυτή επικαιρότητα. Από τον πρωθυπουργό με το μνημόνιο, το καυτό ασφαλιστικό με τους Ευρωζουλού, τις κοκορομαχίες της βουλής, το Κάπιταλ Κοντρόλ, την προστασία της Μαστίχας, μέχρι και τον επαναπαυμένο Έλληνα του καναπέ και του φραπέ.
Η σάτιρα ήταν επίκαιρη και ποιοτική χωρίς βωμολοχίες, χωρίς ακρότητες, και χωρίς να οξύνει καταστάσεις. Ποιοτική και επιλεγμένη με ιδιαίτερη φροντίδα ήταν και η μουσική που συνόδευε τα άρματα και τα πληρώματα τους. Ωραίες και προσεγμένες οι στολές των καρναβαλιστών, καλοφτιαγμένες όλες από τις γυναίκες των Θυμιανών που εθελοντικά επί δυόμιση μήνες έκοβαν και έραβαν στα γραφεία του ΜΕΟΘ. Εξίσου καλοφτιαγμένα και τα άρματα που κατασκευάστηκαν επίσης από εθελοντές κατοίκους των Θυμιανών. Επί δυόμιση μήνες τα βράδια στην παγωμένη αποθήκη εθελοντές τεχνίτες μαραγκοί, οξυγονοκολλητές και άλλοι βοηθοί, υπό την καθοδήγηση της τελειομανούς Ελένης έστηναν τα άρματα.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλες και σε όλους που επί μήνες δούλεψαν εθελοντικά για να στηθεί η Μόστρα. Σημαντική ακόμα ήταν και η βοήθεια αυτών που οικονομικά στήριξαν την όλη προσπάθεια. Να είναι όλοι τους καλά να προσφέρουν τη πολύτιμη βοήθεια τους και τον επόμενο χρόνο. 
Τέτοια έθιμα σαν τη Μόστρα πρέπει να μένουν ζωντανά και να παραδίδονται αναλλοίωτα σαν κληρονομιά στις νεώτερες γενιές. Σήμερα που οι λαοί γίνονται μια μάζα είναι ανάγκη περισσότερο από ποτέ να διαφυλάξουμε τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, και πιο πολύ την ιστορία μας. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να μην πολτοποιηθούμε στο μίξερ της παγκοσμιοποίησης.

giorgosnuktas@hotmail.com