Είναι κοινά τα λαϊκά συμφέροντα με αυτά των εξουσιαστών;▪ (ηθική και κοινωνική ευθύνη)

>> Του Κ. Α. Ναυπλιώτη

Ο ρόλος του ειδικού είναι να μας κάνει να ξεχάσουμε

ότι το υποκείμενο είναι εμπόλεμο…και να συνεχίζει να μας μιλάει

για τα δήθεν κοινά μας συμφέροντα και τη σωτηρία της χώρας.

(Κώστας Δουζίνας καθηγητής νομικών σπουδών)

Τότε τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνανται

τους φαύλους από των σπουδαίων διακρίνειν.

(Αντισθένης-Κυνικός φιλόσοφος 444-365 π.Χ)

Η σκέψη είναι συνυφασμένη με την κρίση∙ χωρίς όμως να αποτελεί τη βεβαιότητα για το συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς. Για τον λόγο ότι η οργάνωση τής σημερινής εξουσίας (της Ελληνικής) είναι τέτοια, που δεν παράγει πολιτική έστω και για τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών. Η ασχολία της σήμερα βασίζεται σε θέματα διευθέτησης, αλλά και «διαχείρισης της διαγωγής των άλλων»∙ καθώς η ουσιαστική παρέμβασή της στο κοινωνικό σώμα παραβλέπεται και ουσιαστικά μένει χωρίς κριτική και αντίσταση.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει, με βάση τα παραπάνω, αυτό που εύκολα μπορεί να διακρίνει κανείς, ότι δηλ. η εξουσία έχει αλλάξει μορφή και στηρίζεται στην έστω και δια της βίας επιβολή της πολιτικής της*. Έχοντας ως αντιπάλους ένα μη πολιτικοποιημένο όσο και αποπολιτικοποιημένο πλήθος, του οποίου τα οράματα βασίζονται (πλέον) στο μόνο που του απομένει, τη διαχείριση της ζωής του. Έτσι τα ενδιαφέροντα του συγκεντρώνονται σ’ αυτά που αφορούν…την πάρτη του(2) (δηλ. τον εαυτό του) απαρνούμενος ουσιαστικά (λόγω απογοήτευσης) την όποια δυνατότητα πολιτικής παρέμβασης. Αυτό όμως μέσω της λογικής ή και της επιβολής του φόβου οδηγεί στο…«κοίταξε το σπίτι σου και τη δουλειά σου» καθώς και το απογοητευτικό «δυστυχώς δεν γίνεται τίποτα».

Με βάση τα παραπάνω δεδομένα η μεταμόρφωση του λαού σε άτομα, έχει γίνει. Αποτέλεσμα; οι μηχανισμοί της εξουσίας να μη νοιάζονται για το σώμα των πολιτών, το οποίο προσπαθούν να ελέγξουν μέσω διαφόρων επικοινωνιακών συστημάτων (βλ. ΜΜΕ, τύπος κα.) και των ελάχιστων «παροχών  κοινωνικής εξαπάτησης», μέσω των μονόδρομων, είτε του πατριωτισμού είτε της επιβολής διαφόρων προτύπων, ακόμα και της καταστολής των λαϊκών αντιδράσεων, και τη συκοφάντηση των αγώνων των εργαζομένων∙ με στόχο να αποκλείσουν ουσιαστικά από την αρχή οποιαδήποτε άλλη λύση που θα προέλθει μέσα από τον σεβασμό του δικαίου αλλά και του νόμου∙** συντρίβοντας τις αντιδράσεις των εργαζομένων απέναντι στη λογική της αναδιάρθρωσης και του εκσυγχρονισμού, που ακούει στο όνομα ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, που ουσιαστικά σημαίνει εξουδετέρωση οποιασδήποτε δυνατότητας για ανάπτυξη μέσω της παραγωγικής διαδικασίας∙ ενσπείροντας ακόμα και την αμφιβολία της εθνικής επιβίωσης.

Θεωρώ δεδομένο ότι για την παρούσα κατάσταση, ο λαός δεν είναι άμοιρος ευθυνών, όχι βέβαια με τη λογική του «μαζί τα φάγαμε», αλλά με αυτήν της δυσπιστίας τουλάχιστον απέναντι στις κυβερνητικές πρακτικές των μονοδρόμων. Η συμμετοχή των πολιτών δεν πρέπει να εξαντλείται σε αυτήν της εικονικής συμμετοχής στις εκλογές, στη διαδικασία των οποίων νομίζει πως έχει δικαίωμα και στην εξουσία. Δυστυχώς αυτό και αν είναι ψευδαίσθηση! Γιατί η πορεία των πραγμάτων δεν θα αλλάξει χωρίς την πραγματική συμμετοχή μας στην υλοποίηση αυτών που προεκλογικά υπόσχονται  οι κάθε είδους μελλοντικοί σωτήρες. Και αυτό θα γίνει μόνο όταν βρισκόμαστε απέναντι σε μια εφάπαξ εξουσιοδότηση όσων εφαρμόζουν τέτοιες πρακτικές που καλύπτουν αλλά και υποστηρίζουν τις πρακτικές της εξουσίας ακόμα και μέσω της ηθικής ή του εκβιασμού.  Όμως, στην περίπτωσή μας πιστεύω πως η ευθύνη που σχετίζεται με την ηθική (ιδιαίτερα στην εκκλησιαστική- χριστιανική) είναι ανευθυνότητα. Μια και η ηθική ως χριστιανική αρετή και αξία, δεν δημιουργεί αντίσταση ή καλύτερα δεν συμβιβάζεται με την αντίσταση στην κρίση ή την έστω κριτική στάση, αλλά συνοδοιπορεί με τη…λογική του «σφάξεμαι αγά μου ν’ αγιάσω». Γιατί όσοι θα σφαχτούν ή μάλλον σφάζονται καθημερινά, είναι οι πολλοί∙ όχι για να σωθεί η Ελλάδα, αλλά για να σωθούν αυτοί που καμώνονται πως κυβερνούν υπό καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας, υπερασπιζόμενοι δήθεν τα εθνικά συμφέροντα, ενώ ουσιαστικά υπερασπίζονται αυτά των «εταίρων μας» ευρωπαίων, που μας οδηγούν στο δρόμο της «ευθύνης» ο οποίος πάντα σχετίζεται με αυτόν της κοινωνικής εξαθλίωσης.

Όσο για την ηθική που μας προβάλουν όσοι την επικαλούνται, αυτή εκτός από υποχρέωση στο Θεό, προσπαθεί να μετατρέψει τον άνθρωπο- πολίτη σε όργανο υπομονής και βασανισμού∙ ουσιαστικά συκοφαντώντας τους πολίτες που δεν συμβιβάζονται με τα ασκητικά ιδανικά*** που παρουσιάζουν οι εκμεταλλευτές μας, οδηγώντας μας στην υποταγή στους κάθε είδους εξουσιαστές, άρα και στους σημερινούς υπερασπιστές της νεοαποικιακής διοίκησης.

Αναγκαίες διευκρινιστικές σημειώσεις

▪Το παρόν αποτελεί συμπλήρωση-συνέχεια παλαιότερου άρθρου που δημοσιεύτηκε στον ισότοπο «kounoupi.gr» & στις «απόψεις» της διαδικτυακής «Αλήθειας».

*ως προς την επικαλούμενη συναίνεση θεωρώ πως έχει αξία όταν αυτή επιτυγχάνεται μέσα από επιλογές και όχι διλήμματα, τα οποία ουσιαστικά οδηγούν σε μονόδρομους.

Γι’ αυτό ακριβώς και θεωρώ τεράστια την ευθύνη όσων όχι μόνο μας οδήγησαν και μας έφεραν σ’ αυτή την θέση - κατάσταση, που δεν είναι άλλοι από τους υποτακτικούς και δήθεν ισότιμους εταίρους στους Ευρωπαίους επικυρίαρχους.

Και για να ελαφρύνουμε  λίγο το κλίμα, ίσως κάτι να μας λέει η παλιά τοπική ρήση∙ αρωτούν και το Χασάνη πότε κάμνουν ραμαζάνι (με την έννοια της αδιαφορίας των διοικούντων – επικυρίαρχων Γερμανών και λοιπών Ευρωπαίων, απέναντι στους…Χασάνηδες Έλληνες δηλ. μας υπολογίζουν όσο και τον Χασάνη). ♦Χασάνης∙ χαμηλόβαθμος Τούρκος αξιωματούχος [τουρκ. hassan].

(2)δηλ. τον εαυτό του. Εκ του ελλην. παρτιθέω∙ παρατίθημι, μοιράζω πρβλ. πεπρωμένο, μοίρα, μερίδα. βλ. (Οδ. α 192) βρώσιν τε πόσιν τε παρτιθεί δηλ. βρώσιν και πόσιν τού παραθέτει. απάρτισις = συμπλήρωση σχετ. απαρτία, παρτίδα  ιταλ. parte.

**δεν είναι της ώρας να προσπαθήσει κανείς να ερμηνεύσει «τι είναι νόμος». Όμως θεωρώ πως ότι είναι νόμιμο, δεν είναι κατ’ ανάγκη και ηθικό.

***τα οποία ωστόσο δεν επιβάλλει ούτε και προβλέπει η εκκλησία, αλλά είναι έργο ελεύθερης επιλογής του Χριστιανού.

                                                                                           knafpl@hotmail.com