Από το 1ο Λύκειο ξεκινούν τα... όργανα της αξιολόγησης

Στην εφαρμογή του συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών προχωρά ολοταχώς το υπουργείο Παιδείας.

Την Τετάρτη 15/01 θα πραγματοποιηθεί στο 1^ο Λύκειο Χίου, η πρώτη συνάντηση σχολικών συμβούλων – διευθυντών σχολείων του νησιού, προκειμένου να συζητηθεί ο τρόπος που θα ξεκινήσει το σχέδιο αξιολόγησης.

Η ΕΛΜΕ Χίου καλεί τους καθηγητές σε στάση εργασίας 12.00 – 14.00 το μεσημέρι και σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη 13.00 στο 1^ο Λύκειο, όπου όπως προαναφέρθηκε θα πραγματοποιηθεί η συνάντηση σχολικών συμβούλων – διευθυντών.

Σε σχετική ανακοίνωση, το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ δήλωσε την αντίθεσή του στην απόφαση του Υπουργείου να επιβάλλει σε όλα τα σχολεία «τον αντιδραστικό θεσμό της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας και να προχωρήσει στην ατομική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού».

«Θεωρούμε ότι, με την αξιολόγηση και με τις σημερινές συνθήκες, της καπιταλιστικής κρίσης και της αποδόμησης και διαφοροποίησης του δημόσιου σχολείου, επιχειρείται να αθωωθούν οι κυβερνητικές ευθύνες για τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές αφού η αξιολόγηση επιχειρεί να μεταφέρει τα ταξικά αποτελέσματα της πολιτικής της Ε.Ε.-επιχειρήσεων-κυβέρνησης στο μαθητή, στον εκπαιδευτικό, στο γονιό, στη σχολική μονάδα», επισημαίνεται στην ανακοίνωση, ενώ στη συνέχεια αναφέρεται:

Ζούμε σε μια εποχή που πλήττονται τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών και υποβαθμίζεται – απαξιώνεται ο εκπαιδευτικός κι ο παιδαγωγικός του ρόλος, όπως εκφράζεται από:

• Τη μορφωτική υποβάθμιση και τη συνεχή αύξηση της μαθητικής διαρροής
• Την οικονομική του εξαθλίωση και την επιστημονική υποβάθμιση.
• Την πολιτική της υποχρηματοδότησης των σχολικών μονάδων και την επιχείρηση σύνδεσής της με τη χρηματοδοτική ικανότητα των δήμων (αλλά και των επιχειρήσεων και των ίδιων των γονέων).
• Την πολιτική των μηδενικών διορισμών μόνιμων και των ελάχιστων προσλήψεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών τακτικού προϋπολογισμού, που έχει ως αποτέλεσμα τα χιλιάδες κενά στα σχολεία μας.
• Τις υποχρεωτικές και εκβιαστικές μετακινήσεις από βαθμίδα σε βαθμίδα και από περιοχή σε περιοχή, την κινητικότητα, τη διαθεσιμότητα στο δημόσιο τομέα και επομένως και για τους εκπαιδευτικούς.
• Την υποβάθμιση και ουσιαστική διάλυση των υποστηρικτών θεσμών των σχολείων και της μετατροπής τους σε “πιλοτικές δομές”, με αποτέλεσμα όπου λειτουργούν να λειτουργούν με κακοπληρωμένο  προσωρινό και ελαστικά εργαζόμενο προσωπικό, μέσω των βραχυπρόθεσμων προγραμμάτων ΕΣΠΑ.

Ταυτόχρονα εκτιμούμε ότι διαμέσου των διαφόρων αξιολογήσεων η Ε.Ε., το Υπουργείο Παιδείας και η Κυβέρνηση επιχειρούν:

1. Να υποβαθμίσουν και να συρρικνώσουν τη Δημόσια Δωρεάν παιδεία, να αλλοιώσουν τον ενιαίο χαρακτήρα της  και να προωθήσουν το αυτόνομο, ταξικά διαφοροποιημένο σχολείο της ημιμάθειας, της Ε.Ε., των επιχειρήσεων και την κινητικότητας εκπαιδευτικών και μαθητών, στο οποίο θα επικρατεί η χορηγία, η εμπλοκή επιχειρηματικών φορέων, η χρηματοδότηση από τους γονείς, η διαφοροποίηση των σχολικών μονάδων, ο άκρατος ανταγωνισμός. Στη θέση της συνεργασίας των εκπαιδευτικών και των σχολείων, θα έχουμε μεμονωμένες σχολικές μονάδες που θα επιδιώκουν την επιβίωσή τους, υιοθετώντας πρακτικές προβολής και ανταγωνισμού. Αυτό θα οδηγήσει στην κατηγοριοποίηση σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών οδηγώντας τελικά τα παιδιά εκτός σχολείου, στην κατάρτιση, τη μαθητεία και τελικά τη φθηνή εργασία.
2. Να δημιουργήσουν τις νέες «δεξαμενές» κινητικότητας – απόλυσης και να καθηλώσουν μισθολογικά τους εκπαιδευτικούς με βάση τη σύνδεση της αξιολόγησης με το ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο και τις ποσοστώσεις του. Με τις διατάξεις αυτές ο αριθμός (ποσοστιαία) των εκπαιδευτικών που θα στιγματιστεί ως αποτυχημένος και στάσιμος υπηρεσιακά και μισθολογικά θεωρείται δεδομένος από  πριν.
3. Να κάνουν τους εκπαιδευτικούς ενεργητική δύναμη για την προώθηση του περιεχομένου του «νέου» σχολείου μετατρέποντας τη διδακτική – μαθησιακή διαδικασία σε ένα σύνολο προκατασκευασμένων, τυποποιημένων και ποσοτικών κριτηρίων.
4. Να προχωρήσουν σε μαζικές απολύσεις εκπαιδευτικών συνδέοντας την αξιολόγηση με το νέο πειθαρχικό δίκαιο.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ζωντανή εκπαιδευτική διαδικασία δεν μπορεί να κλειστεί σε «κουτάκια» και «δείκτες», ότι έχει άμεση σχέση με πολιτικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες που την επηρεάζουν και τη συνδιαμορφώνουν. Ειδικά σε μια περίοδο που οξύνονται τα προβλήματα των μαθητών και των οικογενειών τους δεν μπορεί να στοχοποιούνται ο εκπαιδευτικός, ο γονέας, ο μαθητής και η σχολική μονάδα για μια σειρά προβλήματα που η ίδια η πολιτική της κυβέρνησης δημιουργεί στην εκπαίδευση και στην κοινωνία. Εξάλλου, οι συνάδελφοί μας των ΕΠΑΛ που βρέθηκαν εκτός σχολείου λόγω της διαθεσιμότητας-απόλυσης, οι χιλιάδες συνάδελφοί μας που αυτοί τη στιγμή είναι άνεργοι «αξιολογήθηκαν» από την παραπάνω πολιτική ως «αχρείαστοι» για ένα σύστημα που καταργεί δομές και υποβαθμίζει όλο και περισσότερο τη δημόσια εκπαίδευση.

Δεν μπορεί να τρέφει κανείς αυταπάτες ότι η αξιολόγηση που επιχειρούν να επιβάλλουν θα οδηγήσει στη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών και ιδιαίτερα των νεώτερων που βρίσκονται καθηλωμένοι στα χαμηλά μισθολογικά και βαθμολογικά κλιμάκια. Εδώ η μοναδική απάντηση είναι η ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη και η αποσύνδεσή της από την αξιολόγηση.