Πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος

>> Του Νίκου Γεωργούλη - συντ/χου τυπογράφου – μέλους Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Χίου)

Κάθε μέρα που περνά τα πράγματα δυσκολεύουν για τη χώρα μας. Η εσωτερική κατάσταση χειροτερεύει, το κράτος σε κατάρρευση, το μέλλον αβέβαιο και κανείς δεν είναι σε θέση να πει ότι οι εκλογές θα μας βγάλουν από τον φαύλο κύκλο της ακυβερνησίας.

Η χώρα βρίσκεται μπροστά στις πιο κρίσιμες εκλογές με το Λαό σε πλήρη σύγχυση και τους πολιτικούς κατώτερους των περιστάσεων, δυστυχώς.

Η ανεργία, η αβεβαιότητα, η εγκληματικότητα, τα περιστατικά αυτοδικίας, έχουν γίνει μέρος της ζωής μας. Οι φασίστες, έγιναν πρωταγωνιστές σε τηλεοπτικά σόου και όχι μόνο. Το πολιτικό δίπολο ανεβάζει τους τόνους, το λεξιλόγιό τους γίνεται όλο και πιο βαρύ. Η ανευθυνότητα χτυπάει κόκκινο. Ο ένας ποντάρει στη χρεοκοπία του άλλου και όλοι μαζί στη χρεοκοπία της χώρας. Η χρεοκοπία δεν είναι πλέον μόνο οικονομική. Πήγαμε να κλείσομε τον ασκό με τα οικονομικά ελλείμματα και μας ξέφυγαν τα άλλα ελλείμματά μας.

«Βρισκόμαστε στην πιο βαθιά νύχτα . . όπου ξαγρυπνούν οι λύκοι και κοιμούνται τα πρόβατα». Κι όμως δεν φθάσαμε εδώ ξαφνικά. Τα σύννεφα μαζεύονταν από καιρό. Η μπόρα άρχισε κι εμείς το συζητάμε.

Φταίμε! ! ! Φταίμε κι εμείς, κι αυτοί και οι άλλοι. Φταίει κι ο Χατζηπετρής που νόμιζε ότι θα σήκωνε μόνος του όλες τις αμαρτίες μας. Φταίει κι ο άλλος που βιαζότανε να γίνει Πρωθυπουργός. Ανυπόμονος, όπως ήταν, υπονόμευε κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης. Στο τέλος αναγκάστηκε να κάνει τη μεγάλη πιρουέτα... την πληρώνει ακόμη.

Είναι και το φασισταριό, που μύρισε σήψη και κάθε απόγευμα κατηφόριζε προς το Σύνταγμα κρατώντας ελληνικές σημαίες. Στήνανε κρεμάλες για τους πολιτικούς, ξήλωναν μάρμαρα, έβαζαν φωτιές, καταστρέφανε περιουσίες. Μαζί οι «αγανακτισμένοι», δικαιολογημένοι και μη και σαν ομπρέλα οι αριστεροί που αν δεν οργάνωναν, συμμετείχαν και ανέχονταν τις εκτροπές και τα φασιστικά φαινόμενα. Μούντζωναν, έβριζαν τη Βουλή, διαλύανε παρελάσεις, μηδέ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ξέφυγε, πετούσαν γιαούρτια, βιαιοπραγούσαν κατά Βουλευτών. Η Δημοκρατία όμως δεν είναι σημαία ευκαιρίας, είναι στάση αρχής. Και οι δημοσιογράφοι - ναι κι αυτοί - καταγράφανε τη χυδαιότητα, τις τυχοδιωκτικές και φασιστικές εκτροπές, τις μετέτρεπαν σε θέαμα στην ανυποψίαστη κοινωνία. «Δυστυχισμένε μου Λαέ καλέ κι αγαπημένε, πάντοτε ευκολόπιστε και πάντα προδομένε» (Σολωμός). Τώρα μας ξένισε ο Κασσιδιάρης.

Η κοινωνία σε κατάσταση νευρικού κλονισμού. Μια καταχνιά έχει απλωθεί στις ψυχές μας. Ο ένας προσπαθεί να βγάλει τα μάτια του άλλου, όλοι διαφωνούν με όλους και με όλα. Συμπέρασμα: Κανείς πλέον δε μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα μόνος του. Η κοινωνική συνοχή έχει σπάσει. Χρειάζεται επειγόντως σταθεροποίηση, διαφορετικά θα γλιστρήσομε στο χάος κι αυτή η σταθεροποίηση είναι ευθύνη των κομμάτων.

Η 18 Ιούνη είναι μια δύσκολη μέρα. Ας υποθέσομε ότι θα σχηματιστεί κυβέρνηση με βασικό κορμό τη Ν.Δ., ο «αριστερός» πόλος θα κάνει τα πάντα να ανατρέψει την πολιτική της. Έτσι θα συμπαρασύρει και πάλι τη χώρα σε πολιτική αστάθεια.

Αν κυρίαρχος πόλος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ δύο τινά θα συμβούν: Ή θα συμμορφωθεί με τας υποδείξεις των εταίρων μας ή θα υλοποιήσει τις εξαγγελίες του με μονομερείς ενέργειες, όπως λέει στο πρόγραμμά του. Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει φόβος εσωτερικής έκρηξης από τις διάφορες συνιστώσες του. Στη δεύτερη περίπτωση το μέλλον διαγράφεται σκοτεινό. Είναι πολύ πιθανό να διακοπεί η χρηματοδότηση, το έχουν δηλώσει οι εταίροι μας. Δεν θα πληρωθούν μισθοί, συντάξεις, δυσκολία όχι μόνο στα φάρμακα αλλά και στα είδη πρώτης ανάγκης. Τότε θα γίνει το μεγάλο κραχ.

Σ’ αυτό το διαφαινόμενο αδιέξοδο, ρόλο κομβικό μπορεί να παίξει το «ταπεινωμένο» ΠΑΣΟΚ. Η ενίσχυσή του θα αποτρέψει όλους αυτούς τους κινδύνους. Στην ακραία πόλωση, ένας ενισχυμένος τρίτος πόλος, θα γίνει καταλύτης. Το ΠΑΣΟΚ είναι εκείνος ο πολιτικός φορέας που θα εγγυηθεί ένα ισχυρό εθνικό μέτωπο, μια «κυβέρνηση εθνικής συνευθύνης», η μόνη δυνατή λύση στο διαφαινόμενο αδιέξοδο.

Τα δεδομένα αλλάζουν. Μια νέα κατάσταση στην Ευρώπη διαμορφώνεται. Η άνοδος των Σοσιαλιστών στη Γαλλία έσπασε τον Γαλλογερμανικό άξονα. Υπάρχουν πιθανότητες να τα καταφέρομε. Μπορούμε. Όμως ας το καταλάβομε εύκολος και ειδυλλιακός δρόμος δεν υπάρχει. Όσοι μιλούν γι’ αυτόν εξαπατούν τον εαυτό τους και την κοινωνία.

Πρέπει να πιστέψομε στην Ελλάδα και στη δύναμη της ψήφου μας.

Του Νίκου Δ. Γεωργούλη

( συντ/χου τυπογράφου – μέλους Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Χίου)